تاثیر یک دوره تمرینات پلایومتریک و تناوبی سرعتی بر برخی عوامل آمادگی جسمانی و عملکرد فوتبالیست‌های نوجوان

Abstract

<strong>زمینه و هدف: </strong>روش­های تمرینی مختلف می­تواند تاثیرات متفاوتی بر عملکرد جسمانی ورزشکاران داشته باشد. هدف تحقیق حاضر بررسی تاثیر یک دوره تمرینات پلایومتریک و تناوبی سرعتی بر برخی عوامل آمادگی جسمانی و عملکرد فوتبالیست­های نوجوان بود.<br /> <strong>مواد و روش­ها: </strong>31 فوتبالیست نوجوان انتخاب و به صورت تصادفی به سه گروه تمرینات پلایومتریک، تناوبی سرعتی و کنترل ‌تقسیم شدند. گروه­های آزمایش در یک دوره تمرین 6 هفته­ای شرکت کردند. داده­ها با استفاده از آزمون شاپیرو – ویلک، تحلیل واریانس یک­طرفه و آزمون تعقیبی LSD در سطح معنی­داری P≤0.05 تحلیل شدند.<br /> <strong>یافته­ها:</strong> نتایج نشان داد که تمرینات پلایومتریک و تناوبی سرعتی باعث بهبود معنی­دار سرعت عمومی (30 و 40 متر)، توان بی هوازی (بی­اسید لاکتیک، با اسیدلاکتیک)، قدرت پا، توان پا و عملکرد سرعتی فوتبالیست­های نوجوان شد. همچنین تمرینات پلایومتریک باعث بهبود معنی­دار سرعت عمومی 15 متر و تمرینات تناوبی سرعتی باعث افزایش معنی­دار Vo₂max شد. عملکرد هوازی فوتبالیست­ها با هر سه نوع تمرینات پلایومتریک، تناوبی سرعتی و معمول فوتبال افزایش معنی­داری یافت.<br /> <strong>نتیجه گیری:</strong>می­توان گفت هر دو نوع تمرینات پلایومتریک و تناوبی سرعتی عوامل آمادگی جسمانی و عملکرد فوتبالیست­های نوجوان را افزایش می­دهد.هر چند با توجه به نتایج این مطالعه، تمرینات تناوبی سرعتی بهبود بیشتر این شاخص­ها را باعث می­شود.<br /> <br /> <strong><br /></strong>