تاثیر هشت هفته تمرین مقاومتی بر غلظت پلاسمایی مایونکتین در مردان چاق

Abstract

<strong>سابقه و هدف:</strong> مایونکتین از مایوکین­های تازه شناخته شده­ای است که بیشتر در عضله اسکلتی بیان می­شود و در جذب و اکسیداسیون اسید چرب در بافت چربی و کبد نقش دارد. هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر 8 هفته تمرین مقاومتی دایره­ای بر سطوح پلاسمایی مایونکتین در مردان چاق بود.<br /> <strong>مواد و روش­ ها:</strong> بیست و سه مرد چاق با میانگین سن 5/8 ± 0/37 سال، وزن 2/11 ± 8/95 کیلوگرم و شاخص توده­ی بدن 5/2 ± 8/31 کیلوگرم بر مترمربع به طور داوطلبانه در این تحقیق شرکت کرده و به دو گروه کنترل (تعداد = 11) و تمرین مقاومتی (تعداد = 12) تقسیم شدند. آزمودنی­های گروه تمرین 8 هفته تمرین مقاومتی دایره­ای با شدت 50 تا 85 درصد یک تکرار بیشینه را 3 روز در هفته انجام دادند. شاخص­های پیکرسنجی و سطوح ناشتای نیم­رخ لیپیدی و مایونکتین پلاسما در ابتدا و پایان مطالعه اندازه­گیری شد. تحلیل آماری داده­ها با استفاده از آزمون­های t مستقل، t وابسته و همبستگی پیرسون در سطح معنی­داری 05/0 ≥ P انجام شد.<br /> <strong>یافته ­ها:</strong> سطوح پلاسمایی مایونکتین در اثر 8 هفته تمرین مقاومتی دایره­ای افزایش معنادار داشت (008/0 >P). این برنامه­ی تمرینی موجب کاهش معنی­دار وزن، BMI، درصد چربی و سطوح کلسترول تام پلاسمایی شد (05/0>P). هم­چنین کاهش نسبی در سطوح LDL-C مشاهده شد (07/0=P). ارتباط معناداری بین تغییرات سطوح پلاسمایی مایونکتین با تغییرات نیم­رخ لیپیدی یا شاخص­های پیکرسنجی مشاهده نشد.<br /> <strong>بحث و نتیجه­ گیری:</strong> یافته­های تحقیق حاضر بیانگر آن است که تمرین مقاومتی دایره­ای می­تواند روش مداخله­ی موثری در افزایش سطوح پلاسمایی مایونکتین در مردان چاق باشد. به نظر می­رسد تغییرات سطوح پلاسمایی مایونکتین مستقل از تغییرات مقدار مطلق یا نسبی چربی بدن و یا تغییرات نیم­رخ لیپیدی باشد.<br />