بررسی و مقایسه اضطراب حالتی ـ رقابتی بازیکنان منتخب پسر مقطع متوسّطه

Abstract

پژوهش حاضر به بررسی و مقایسة اضطراب حالتی ـ رقابتی بازیکنان پسر شرکت­کننده در مسابقات کشوری پرداخته است. روش تحقیق حاضر، توصیفی بوده و به شکل میدانی اجرا گردیده است. جامعۀ آماری، شامل بازیکنان منتخب پسر 15 تا 19 سال مقطع متوسّطه بود که در چهار رشتۀ ورزشی فوتسال، بسکتبال، والیبال و فوتبال از استان­های اصفهان، هرمزگان، سیستان ‌و بلوچستان، شهرستان­های تهران، کرمان و چهارمحال ‌و‌ بختیاری در مسابقات حضور داشتند. در این پژوهش، نمونۀ آماری برابر جامعۀ آماری و شامل 141 نفر بازیکن منتخب پسر 15 تا 19 سال مقطع متوسّطه بود. ابراز گردآوری اطّلاعات، پرسش­نامۀ اضطراب حالتی ـ رقابتی CSAI-2 (مارتنز و همکاران 1990) بود که روایی و پایایی آن، مورد تأیید قرار گرفته بود. در این پژوهش از آمار توصیفی، شامل میانگین و انحراف استاندارد و آزمون­های تحلیل واریانس (ANOVA)، و آزمون توکی (HSD) و ضریب هم­بستگی پیرسون استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده‌ها نشان داد: اضطراب حالتی ـ رقابتی، اضطراب شناختی و اضطراب تنی بازیکنان 15 تا 19سال تفاوت معنی‌داری نداشت (05/0> P). اعتماد به نفس بازیکنان سنین مختلف، تفاوت معناداری داشت. این تفاوت بین بازیکنان سنین 17، 18 و 19 با 15 سال، معنادار بود (05/0P<). هم­چنین اضطراب شناختی، اضطراب تنی، اعتماد به نفس و اضطراب حالتی ـ رقابتی بازیکنان 15 تا 19 سال رشته­های مختلف ورزشی، تفاوت معناداری نداشت (05/0(p<. اضطراب شناختی با اضطراب تنی، ارتباط مثبت و معنادار؛ و با اعتماد به نفس، ارتباط معکوس و معناداری داشت (01/0> p ).