اثر پری بیوتیک های مختلف بر خاصیت ضد میکروبی پروبیوتیک ها علیه تعدادی از باکتری‌های بیماری‌زای ایجاد کننده عفونت‌های بیمارستانی

Abstract

<strong>باکتری­های اسیدلاکتیک</strong><strong>(LAB) </strong><strong>، گروهی ازباکتری­های گرم مثبت، بدون اسپور،کروی یا میله ای شکل وکاتالاز منفی هستندکه عموما ًبه عنوان ارگانیسم­های ایمن درنظرگرفته می­شوند. پری­بیوتیک­ها نیز ترکیبات غیر قابل تجزیه و عموماً الیگوساکاریدی می­باشند که با تقویت انتخابی در رشد و فعالیت تعدادی از باکتری­ها ی روده­ای به میزبان اثرات مفیدی را می­رساند این مطالعه با هدف بررسی اثر فاکتورهای ترشحی از پروبیوتیک­های­لاکتوباسیلوس اسیدوفیلوس(</strong><strong>ATCC 4356</strong><strong>)، لاکتوباسیلوس پلانتاروم(</strong><strong>ATCC 8014</strong><strong>)، لاکتو باسیلوس فرمنتم (</strong><strong>PTCC 1638</strong><strong>)، لاکتوباسیلوس کازئی (</strong><strong>PTCC 1608</strong><strong>) و لاکتوباسیلوس رامنوسوس (</strong><strong>PTCC 1637</strong><strong>) بر علیه رشد تعدادی از باکتری­های ایجاد کننده عفونت­های بیمارستانیدر حضور و فقدان پری­بیوتیک­ها انجام پذیرفت. بررسی خاصیت ضد میکروبی مایع رویی کشت پروبیوتیک­ها به کمک روش انتشار در آگار توسط چاهک </strong><strong>(Well Diffusion Agar)</strong><strong> انجام شد</strong><strong>.</strong><strong> نتایج نشان داد که در حضور پری­بیوتیک­ها،لاکتوباسیلوس­ها هاله عدم رشد بیشتری را در مقایسه با محیط پایه داشته­اند. بنابراین می­توان نتیجه­گیری نمود که با افزودن پری­بیوتیک­ها به محیط پایه </strong><strong>MRS</strong><strong> رشد لاکتوباسیلوس­ها افزایش یافته و فعالیت ضد میکروبی آن­ها نیز بیشتر می­شود.</strong>