• ثبت نام
    • ورود به سامانه
    مشاهده مورد 
    •   صفحهٔ اصلی
    • نشریات فارسی
    • بیوتکنولوژی و میکروبیولوژی کاربردی
    • دوره 1, شماره 1، زمستان 91
    • مشاهده مورد
    •   صفحهٔ اصلی
    • نشریات فارسی
    • بیوتکنولوژی و میکروبیولوژی کاربردی
    • دوره 1, شماره 1، زمستان 91
    • مشاهده مورد
    JavaScript is disabled for your browser. Some features of this site may not work without it.

    بررسی تأثیر عصارۀ کبدی جنینی بر سلول های بنیادی مزانشیمی بند ناف به سلول های کبد

    (ندگان)پدیدآور
    پدیدآور نامشخص
    Thumbnail
    دریافت مدرک مشاهده
    FullText
    اندازه فایل: 
    3.441 مگابایت
    نوع فايل (MIME): 
    PDF
    نوع مدرک
    Text
    Original Article
    زبان مدرک
    فارسی
    نمایش کامل رکورد
    چکیده
    سلول های بنیادی سلول هایی با پتانسیل تمایزی گسترده شمال، دانشکده علوم زیستی، گروه زیست شناسی، در مراحل مختلف تکوینی هستند که می­توانند در ترمیم و بازسازی یک بافت صدمه دیده ایفای نقش کنند. این سلول ها دارای ویژگی خود نوزایی بوده و قادرند برای مدت طولانی سلول­های مشابه خود را تولید کنند، این خصوصیات سلول های بنیادی را کاندید مناسبی در درمان بیماری هایی نظیر بیماری های مزمن کبدی، پارکینسون، آلزایمر و ... نموده است. هدف از این مطالعه بررسی تأثیر عصارۀ کبد بر روی تمایز سلول های بنیادی مزانشیمی بافت بند ناف جنین موش NMRI  به سلول های کبدی بوده که در این مسیر تمایزی سلول های شبه هپاتوسیتی حاصل شدند. در مسیر تمایز سلول های مزانشیمی با مورفولوژی دوکی شکل به سلول­های شبه هپاتوسیتی با مورفولوژی سلول هایی چند وجهی، هستۀ درشت و سیتو پلاسم دانه­دار تبدیل شدند.گلیکوژن در سلول های تمایز یافته استفاده شد که نتیجۀ آن مثبت بود و دانه­های گلیکوژن در سلول های تمایز یافته به رنگ قرمز ظاهر گردیدند. از تست پریودیک اسید شیف نیز جهت اثبات این مورد استفاده شد. در این مطالعه از سلول های بنیادی مزانشیمی بند ناف جنین موش مادۀ باردار 14تا 17 روزه استفاده شد. سلول های بند ناف توسط محلول آنزیم تریپسیناز انکوبه گردیدند و به دنبال آن از طریق عمل مکانیکی پیپت کردن، سوسپانسیون سلول های حاصله در پلیت های کشت سلولی 12 خانه کشت داده شدند. از کیت تشخیص آلکالین فسفاتاز نیز جهت شناسایی سلول­های بنیادی تمایز نیافته استفاده گردید. پس از گذشت 30 روز از کشت سلول های مزبور از تست پریودیک اسید شیف برای شناسایی سلول­های شبه کبدی استفاده گردید. عصارۀ کبدی را با دوز های متفاوت (15، 30، 40، 50 لاندا) برای القای سلول های بنیادی مزانشیمی استفاده گردید که نهایتاً نتایج در چهار گروه تجربی دسته بندی گردیدند. نتایج این پژوهش نشان دادند که سلول های بنیادی مزانشیمی بند ناف موش توانایی تغییر و تبدیل به سلول های شبه هپاتوسیتی را دارند که سلول های چند وجهی با هسته های درشت و هستک­های واضح مشخص اند. و دوز مؤثر عصارۀ کبدی برای القای سلول های بنیادی مزانشیمی در جهت تغییر و تبدیل به سلول های کبدی 15 لاندا مشخص گردید. بند ناف جنین موش منبع مناسبی برای به دست آوردن سلول های بنیادی مزانشیمی می­باشد. که این سلول های دارای مورفولوژی دوکی شکل هستند، سلول های حاصله از القای آن ها توسط عصارۀ کبدی، سلول ها با مورفولوژی چند وجهی و هسته های درشت را نشان دادند.
    کلید واژگان
    سلولهای بنیادی مزانشیمی بند ناف
    تمایز
    هپاتوسیت
    تولید گلیکوژن
    Invitro

    شماره نشریه
    191
    تاریخ نشر
    2013-02-19
    1391-12-01
    ناشر
    دانشگاه آزاداسلامی واحد تهران مرکزی

    URI
    http://bamj.iauctb.ac.ir/article_535077.html
    https://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/415507

    مرور

    همه جای سامانهپایگاه‌ها و مجموعه‌ها بر اساس تاریخ انتشارپدیدآورانعناوینموضوع‌‌هااین مجموعه بر اساس تاریخ انتشارپدیدآورانعناوینموضوع‌‌ها

    حساب من

    ورود به سامانهثبت نام

    آمار

    مشاهده آمار استفاده

    تازه ترین ها

    تازه ترین مدارک
    © کليه حقوق اين سامانه برای سازمان اسناد و کتابخانه ملی ایران محفوظ است
    تماس با ما | ارسال بازخورد
    قدرت یافته توسطسیناوب