ارزیابی مزیت تولیدی شمش آلومینیوم ایران با روش هزینه منابع داخلی

Abstract

توسعه فعالیت‌های صنعتی ‌صادرات‌گرا، مستلزم شناسائی مزیت‌های نسبی ‌و ایجاد مزیت رقابتی است، تا به پشتوانه تولید کالاهای رقابت‌پذیر و مزیت‌نسبی-رقابتی، تولیدکنندگان داخلی توان رقابتی داشته باشند. نتایج محاسبه هزینه منابع داخلی برای فلز (شمش) ‌آلومینیوم، در صور قیمت بازای هر تن در چهار گزینه ممکن قیمت‌تمام شده در ایران، قیمت جهانی، قیمت سیف وارداتی و قیمت فوب صادراتی؛ و بر اساس دو حالت با احتساب برق ‌و گاز مبادله‌ای، و غیرقابل مبادله‌ای ‌و داخلی ‌و غیرقابل تجارت حاکی‌ از آن است که تولید فلز آلومینیوم در ایران در شرایط موجود مزیت تولیدی نداشته‌ و قیمت محصول حتی هزینه عوامل‌و نهاده‌های مبادله‌ای را کفاف نمی‌کند. در واقع، با احتساب برق‌ و گاز در کل هزینه غیرمبادله‌ای تولید، برای هر سه گزینه قیمتی محتمل فلز آلومینیوم، تولید هر یک دلار شمش آلومینیوم در ایران دست‌کم بیش از یک دلار هزینه تولید داخلی آن (با شرایط فعلی ضعف دانش فنی‌و بهره‌وری پایین جزئی و کلی عوامل تولید) است، مگر آنکه تحولات اصلاحی بنیادین در بهره‌وری عوامل تولید اعم از نیروی‌کار، انرژی، مواد اولیه و به طورخاص روزآمد شدن شکاف تکنولوژیکی صنعت آلومینیوم صورت پذیرد.