سنجش میزان غلظت فلزات سنگین آرسنیک، سلنیوم و وانادیوم (As, Se, V در آبشش، عضله و هپاتوپانکراس میگوی وانامی(Litopenaeus vannamei) در سایت پرورش میگوی چوئبده آبادان

Abstract

این تحقیق به منظور سنجش میزان فلزات سنگین آرسنیک، سلنیوم و وانادیوم در بافت های عضله، آبشش و هپاتوپانکراس میگوی وانامی در سایت پرورش میگوی وانامی (<em>Litopenaeus</em> <em>vannamei</em>)چوئبده آبادان در پاییز سال1394 انجام شد. عملیات نمونه­برداری با 3 تکرار در هر استخر به وسیله­ی تور صیادی صورت پذیرفت و پس از جداسازی بافت­ها نمونه­ها هضم شدند. سپس غلظت فلزات سنگین توسط دستگاه جذب اتمی مشخص گردید. بیشترین غلظت فلز سنگین مربوط به ارسنیک و در بافت هپاتوپانکراس (008/0±32/5) میلی گرم بر کیلوگرم بدست آمد. میانگین غلظت فلز ارسنیک در بافت­های آبشش و عضله به ترتیب (130/0±619/4، 132/0± 81/3 ) میلی گرم بر کیلوگرم بدست آمد و همچنین مشخص گردید که در بافت­های مختلف غلظت آرسنیک دارای اختلاف معنی­داری است (05/0> p). میانگین غلظت سلنیوم در بافت­های هپاتوپانکراس، آبشش و عضله به ترتیب (007/0±099/3، 003/0±112/3 ، 010/0±977/2) میلی گرم بر کیلو گرم بدست آمد. همچنین مشخص گردید که در بافت­های مختلف غلظت سلنیوم دارای اختلاف معنی­داری است (05/0> p). میانگین غلظت فلز وانادیوم در بافت­های هپاتوپانکراس، آبشش و عضله به ترتیب (014/0±106/007,2/0±969/014,1/ 0±806/1) میلی گرم بر کیلوگرم بدست آمد. همچنین مشخص گردید که در بافت های مختلف غلظت وانادیوم دارای اختلاف معنی­داری است (05/0> p). میزان غلظت فلزات سنگین در بافت­های هپاتوپانکراس و عضله و آبشش میگوی وانامی در سایت پرورش میگوی چوئبده آبادان از حد مجاز سازمان بهداشت جهانی WHO پایین­تر بود