مقایسه‌ی هماوری گاوماهی شنی (Neogobius pallasi ,Berg 1916) در رودخانه‌های بابلرود و تجن (استان مازندران)

Abstract

با توجه به اینکه گاوماهیان از لحاظ تغذیه ماهیان خاویاری دریای خزر اهمیت زیادی دارد، به همین دلیل هماوری گاوماهی شنی (Neogobius pallasi)، در رودخانه های بابلرود و تجن بررسی گردید. برای انجام این بررسی، 197 گاوماهی شنی از فروردین تا مرداد 1390 در فصل تخمریزی از رودخانه های تجن(ساری) و بابلرود(بابل)بااستفاده از دستگاه الکتروشوکر(V300-200) صید شد.از این تعداد103 ماهی که هنوز تخمریزی نکرده بودند مورد بررسی قرار گرفت. طبق نتایج به دست آمده بیشترین میانگین طول استاندارد ماهی43/1±99/96 میلیمتر، وزن بدن 83/9±01/25گرم، وزن گناد03/1±39/1 گرم و هماوری مطلق 49/8±19/952 عدد تخمک مربوط به گاوماهی شنی رودخانه تجن و کمترین آن بترتیب 38/1±12/74 میلیمتر، وزن بدن 23/7±03/11 گرم، وزن گناد27/0±61/0 گرم و 24/2±53/684عدد تخمک مربوط به گاوماهی شنی رودخانه بابلرود بود. بیشترین و کمترین میانگین هماوری نسبی به ترتیب 65/3±96/76 و 65/2±39/39 عدد مربوط به گاوماهیان شنی رودخانه بابلرود و تجن بوده است. بیشترین میانگین قطر تخمک 28/0±11/1 میلی متر و شاخص گنادوسوماتیک 05/5±44/7 درصد مربوط به گاوماهیان شنی رودخانه بابلرود و کمترین آن بترتیب معادل 28/0±06/1 میلی متر و10/3±66/5 درصد مربوط به گاوماهیان شنی رودخانه تجن بود. با توجه به فاکتورهای زیست سنجی و هماوری اندازه گیری شده اختلاف معنی داری بین دو رودخانه مذکور وجود ندارد(p>0.05).