تأثیر سرعت جریان و میزان آب بازگردشی بر روی رشد ویژه و نرخ بازماندگی بچه ماهی قزل‌آلا

Abstract

با توجه به عدم وجود منابع آب کافی برای آبزی‌پروری و آلوده‌شدن بسیاری از آب‌های پاک در فرآیند پرورش آبزیان، طی پژوهشی 15 روزه اثر افزایش سرعت آب بر پرورش قزل‌آلای رنگین‌کمان به وسیله کاربرد مجدد آب خروجی و در قالب یک طرح کاملا تصادفی با 4 تیمار و 3 تکرار بررسی گردید که در آن فاکتورهای کیفی آب شامل: -2NO، -3NO، +4NH، 2O، 2CO،pH ، قلیائیت(Alk)، سختی کربناته(KH) و سختی عمومی(GH) مورد مطالعه قرار گرفتند. میانگین وزن و طول اولیه ماهی ها به ترتیب 9/0±5/5 گرم و 7/0±7/6 سانتی‌متر بود. تیمارها شامل سرعت‌های 5/3، 7 و 5/10 سانتی‌متر بر ثانیه و آب ساکن بود. نتایج همبستگی ساده فاکتورهای شیمیایی آب نشان داد که تیمارهای آزمایشی در سطح 01/0 همبستگی داشتند. با افزایش سرعت آب شدت همبستگی بین زمان و فاکتورهای 2NO، 2 O و pH افزایش یافت. همبستگی در مورد -2 NO منفی بود. اما در مورد فاکتورهای-3NO، +4NH و 2 CO با افزایش سرعت آب همبستگی کاهش یافت. در تیمار چهارم همبستگی -3 NO که سریعترین جریان آب را داشت، منفی بود. میزان 2 O و 2 CO با افزایش سرعت آب به ترتیب افزایش و کاهش و میزان 2 NO و 3 NO نیز با افزایش سرعت آب در طول زمان به تدریج کاهش یافت. در مورد فاکتورهای +4NH و pH علیرغم ثبت تغییرات بسیار جزیی در ضریب همبستگی(R) به طور کلی تغییرات آنها با افزایش سرعت آب قابل اغماض بود. نتایج در پایان آزمایش نشان داد که تیمار چهارم(سرعت 5/10 سانتی‌متر بر ثانیه) با کمترین نرخ افزایش آلودگی نسبت به سایر تیمارها بهترین عملکرد را داشت(05/0