بررسی کمینه دمای متوسط سالانه کشور به عنوان یک ضرورت در مدیریت بحران زمین‌لرزه

Abstract

کشور ایران از کشورهایی است که به دلیل وضعیت ساختاری و اقلیمی بحران­های متعددی به‌ویژه زمین­لرزه را تجربه نموده است. وقوع بحران زمین­لرزه در کشور ایران اجتناب ناپذیر بوده و تجربیات بحران­های گذشته بیانگر این است که عوامل مختلفی بر میزان تلفات انسانی و خسارت­های اقتصادی ناشی از بحران زمین­لرزه تأثیرگذار است. شناسایی و آگاهی از این عوامل در راستای مدیریت خطرپذیری لرزه­ای می­تواند تا میزان زیادی از تلفات و خسارت­های بحران زلزله بکاهد و عدم توجه به عوامل مؤثر در تشدید اثرهای بحران زمین­لرزه، تحقق مدیریت خطرپذیری لرزه­ای را ناممکن می­سازد. یکی از عوامل تأثیرگذار در تلفات رویداد زمین­لرزه، عامل اقلیم است. اگرچه اقلیم یک منطقه، فاکتورهای مختلفی را شامل است، اما در این میان، عامل کمینه دما، بیش از سایر عوامل اقلیمی در تلفات رویداد زمین­لرزه مؤثر است. کمینه دما به خودی خود شرایط ویژه­ای را ایجاد می­کند، اما در شرایط بحران زمین­لرزه، به وخیم شدن وضعیت بحـران می­انجامد. بنابراین، نقش کمینه دما در مدیریت بحران زمین­لرزه غیرقابل انکار است. نبود اطلاعات صحیح و تفکیک شده در این زمینه، می­تواند مدیریت بحران زمین­لرزه را در شرایط سرد آب و هوایی تحت تأثیر قرار دهد. به منظور ارتقای سطح مقابله با بحران و نیز مراحل مختلف مدیریت بحران، با بررسی اجمالی نقش کمینه دما بر فعالیت­های مدیریت بحران، کشور از نظر کمینه دمای متوسط پهنه­بندی گردید تا برنامه­ریزان و تصمیم­گیران بحران، با اقدامات پیشگیری تلفات بحران زمین­لرزه را تا حد زیادی کاهش دهند.