بررسی و تحلیل سیاستهای مسکن شهری در کشورهای شرق و جنوب‌شرق آسیا

Abstract

چکیده<br /> تأمین مسکن مناسب برای شهروندان به‌ویژه گروه کم­ درآمد یک چالش در کشورهای جهان برای دستیابی به توسعه­پایدار محسوب می‌شود. لذا، سیاستهای مختلف برای حل آن اجرا شده ­است. مرور تجربیات کشورهای مختلف دنیا فرصت خوبی پیش ‌روی برنامه‌ریزان و سیاستگذاران مسکن کشورمان است. این پژوهش به ­روش توصیفی، تحلیلی و تطبیقی انجام و در آن سیاست‌های مسکن شهری و عملکرد آنها در چهار کشور شرق و جنوب‌شرق آسیا (چین، کره جنوبی، مالزی و سنگاپور عمدتاً در بازه زمانی 2011-1998) بررسی شد و سعی گردید با ارزیابی نتایج حاصل بتوان، از آنها در تدوین سیاستها و راهبردهای کارآمد مسکن شهری در ایران بهره برد. یافته‌ها نشان داد: مسئله مسکن شهری در این کشورها، مشابه کشور ما از نوع کمی (کمبود مسکن) و کیفی (مسکن نامناسب) ناشی از رشد سریع شهرنشینی و سکونت در مناطق حاشیه‌ای شهرهاست که موجب شده تمام این کشورها به مسئله افزایش قیمت مسکن دچار شوند. سیاست‌های تأمین مسکن در کشورهای شرق و جنوب‌شرق آسیا در سه دسته کلی « افزایش اعطای حق مالکیت، ساخت مسکن و سیاست‌های تأمین مالی مسکن توسط دولت در جهت تأمین مسکن مقرون به‌صرفه برای اقشار کم درآمد» بوده‌ است. سیر تاریخی و تکامل سیاستها در این کشورها به گونه­ای بوده که کانون توجهات از تأمین مسکن توسط نهادهای دولتی به سمت خصوصی­سازی است. رشد اقتصادی آنها تأثیر مثبت درعملکرد مسکن­شان داشته و موفقیت نسبی آنها به این دلیل است که برنامه‌های مسکن بخش جدایی­ناپذیر سیاستهای اقتصادی ملی و محلی آنهاست. همچنین، بسته سیاست‌های پیشنهادی منطبق بر چشم‌انداز مسکن 1404 کشور ایران ارائه شد.