تثبیت باسیلوس در بید‏های آلژینات کلسیم برای حذف فلز نیکل

Abstract

<strong>مقدمه:</strong> تثبیت سلول به عنوان یک روش مناسب برای استفاده مجدد از میکروارگانیسم‏ها و محفوظ نگه‏داشتن آن‏ها از تغییرات مستقیم عوامل فیزیکی- ‏شیمیایی محیط به حساب می‏آید. <strong>مواد و روش ‏‏ها:</strong> در این پژوهش، سلول‏های <em>باسیلوس</em> بر روی آلژینات کلسیم تثبیت شده است. از بین روش‏های تثبیت، از روش انتراپمنت و قطرک استفاده شد. همچنین<strong>، </strong>پس از تولید ریزدانه‏های حاوی آلژینات و <em>باسیلوس</em>، از رآکتور بستر فشرده برای حذف فلز نیکل استفاده شد. <strong>نتایج: </strong>این پژوهش نشان داد میزان جذب فلز نیکل توسط باکتری تثبیت شده در آلژینات کلسیم، نسبت به باکتری آزاد و آلژینات کلسیم فاقد باکتری بیشتر است‏. درصد نیکل جذب شده از محلول به‏وسیله آلژینات کلسیم، <em>باسیلوس</em> آزاد و <em>باسیلوس</em> تثبیت شده در آلژینات کلسیم، به ترتیب 5<strong>/</strong>17، 5<strong>/</strong>29 و 5<strong>/</strong>47 درصد است. <strong>بحث و نتیجه ‏گیری:</strong> بادر نظر گرفتن این موضوع، که گروه‏های فعال سطح <em>باسیلوس</em>نقش اصلی در جذب فلزات سمی دارد و مهم‏ترین آن‏ها گروه‏های کربوکسیلیک است، می‏توان به سمت ارگانیسم‏های حاوی این گروه‏ها ‏و یا استفاده مستقیم و آزاد از ماکرومولکول‏های حاوی این گروه‏ها ‏رهنمون شد.