ارزیابی عملکرد شرکت‌های بیمه‌یی بر مبنای رویکرد تلفیقی کارت امتیازی متوازن و تکنیک تحلیل پوششی داده‌ها و ارائه مسیر توسعه برای شرکت‌های ناکارا

Abstract

صنعت بیمه به‌عنوان یک بخش خدماتی، نقش جبرانی و حفاظتی مهمی در اقتصاد هر کشور دارد، به‌طوری‌که عملیات موفقیت‌آمیز این صنعت، انگیزه و محرکی را برای دیگر صنایع اقتصاد و توسعه آن­ها ایجاد می‌کند. این صنعت در تجارت داخلی و خارجی، اعتبار و اهمیت خاصی دارد و ارزیابی شرکت‌های بیمه علاوه بر آگاهی دادن به ذی‌نفعان پویایی صنعت و توسعه پایدار و متوازن جامعه را موجب می­شود. امروزه اهمیت فزاینده رقابت جهانی و بخش خدمات، نیاز به انتخاب روش در ارزیابی عملکرد را افزایش داده است؛ و مانند گذشته در ارزیابی عملکرد تنها بازده مالی شرکت موردبررسی قرار نمی‌گیرد و برای ارزیابی عملکرد باید تکنیک‌های انتخاب شوند که در بررسی ساختارهای سازمانی و فرآیندها توان بالایی دارند و نتایج آن‌ها قابل دفاع بیشتری دارد. هدف این مقاله، ارزیابی عملکرد شرکت‌های بیمه‌یی در سال 1390 با استفاده از تلفیق دو روش "کارت امتیاز متوازن" و "تحلیل پوششی داده­ها" است. این پژوهش کاربردی به‌عنوان یک مطالعه موردی شامل روش ارزیابی مبتنی بر مدل‌سازی در فضای مجرد است. شرکت‌های بیمه‌یی با رشته فعالیت: همه‌ رشته‌های بیمه و حوزه فعالیت: سرزمین اصلی به‌عنوان جامعه پژوهش انتخاب شدند. شاخص‌هایی بر اساس تفکر کارت امتیازی متوازن انتخاب و ارزیابی داده­ها با تکنیک تحلیل پوششی صورت گرفت؛ به‌منظور ارائه مسیر توسعه شرکت‌های ناکارا، به خوشه‌بندی این شرکت‌ها در هر وجه پرداخته شد و برای سطح اول کارایی نیز واحد مرجع معرفی گردید. بنا به یافته­ های این پژوهش، در سال 1390 هیچ‌یک از شرکت‌های بیمه‌یی در هر چهار منظر کارت امتیازی متوازن کارا شناخته نشدند. اگرچه برخی شرکت‌ها در چندین منظر در سطح اول کارا شناخته شدند، اما در چارچوب دیدگاه کارت امتیازی متوازن، نمی‌توان این واحدها را به‌عنوان واحدی کارا برشمرد. برخی از شرکت‌ها در هیچ‌یک از چهار منظر کارا شناخته نشدند. درنتیجه توجه به مسأله پژوهش و مسیر ارائه‌شده برای شرکت‌های بیمه‌یی می‌تواند در بلندمدت عامل توسعه و افزایش کارایی در این شرکت‌ها باشد. <strong> </strong>