بررسی تأثیر خودکارآمدی و نگرش کارکنان بر رضایت شغلی و رفتار شهروندی سازمانی آنان

Abstract

هدف از پژوهش حاضر بررسی تأثیر خودکارآمدی و نگرش کارکنان بر رضایت شغلی و رفتار شهروندی سازمانی آنان است. با استفاده از متغیر خودکارآمدی به‌عنوان متغیر مستقل، متغیرهای رضایت شغلی و رفتار شهروندی سازمانی به‌عنوان متغیر وابسته و متغیرهای اعتماد، حمایت سازمانی دریافتی و تعهد احساسی به سازمان به‌عنوان متغیر میانجی، مدل تحقیق شکل گرفته است. تحقیق حاضر از نظر هدف، کاربردی بوده و بر حسب روش تحقیق همبستگی است که با به‌کارگیری ابزار پرسشنامه و روش پیمایشی داده‌های مورد‌نیاز جمع‌آوری شده است. جامعه آماری این پژوهش، کارکنان «دانشگاه آزاد اسلامی واحد یزد» هستند و برای نمونه‌گیری از فرمول تعیین حجم نمونه کوکران استفاده شده و تعداد 120 نمونه قابل‌قبول جمع‌آوری شد. بررسی و تحلیل داده‌ها با استفاده از آمار توصیفی، جداول فراوانی و نمودارهای دایره‌ای و میله‌ای و آزمون t یک‌نمونه‌ای انجام شد. داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار SPSS18 بررسی و تحلیل شد و تأیید روابط بین متغیر‌ها و عوامل از طریق تحلیل عاملی تأییدی و تکنیک مدل‌سازی PLS با استفاده از نرم‌افزار PLS2 Smart صورت گرفت. نتایج پژوهش نشان داد بین متغیر خودکارآمدی با متغیر‌های تعهد احساسی به سازمان، اعتماد، رضایت شغلی و حمایت سازمانی دریافتی و بین متغیر‌های حمایت سازمانی دریافتی و اعتماد با متغیر رضایت شغلی و بین متغیرهای تعهد احساسی به سازمان و رضایت شغلی با متغیر رفتار شهروندی سازمانی رابطه مثبت معناداری وجود دارد؛ همچنین رابطه معناداری بین تعهد احساسی به سازمان با رضایت شغلی و بین اعتماد و حمایت سازمانی با رفتار شهروندی سازمانی مشاهده نشد.