اثربخشی آموزش‌ شناختی ارتقا بر میزان قربانی‌شدن عاطفی دانش‌آموزان دختر قربانی قلدری دوره دوم متوسطه

Abstract

هدف‏ پژوهش حاضر، بررسی اثربخشی آموزش شناختی ارتقای امید بر میزان قربانی‌شدن عاطفی دانش‌آموزان دختر قربانی قلدری مدارس دوره دوم متوسطه شهر بوکان در سال تحصیلی 93-92 بود. ارتقای امید در نظریه اسنایدر، فرایندی انگیزشی - شناختی است که به افراد در معرض رویدادهای ناسازگار زندگی، توانایی طراحی، اجرا و پیگیری اهداف را می‌بخشد. روش تحقیق در این مطالعه از نوع نیمه‏‌آزمایشی با طرح پیش‏آزمون - پس‏آزمون با گروه گواه بود و از مقیاس ایرانی قربانی قلدری به‌‏عنوان ابزار پژوهش استفاده شد. بدین منظور، 30 نفر برای نمونه انتخاب و به‌صورت تصادفی در دو گروه 15 نفری (یک گروه آزمایشی و یک گروه‏ گواه) گمارده شدند. برنامه شناختی ارتقای امید طی 8 جلسه ‏90 دقیقه‏ای و در مدت 8 هفته‏ متوالی به دانش‏آموزان گروه ‏آزمایشی ارائه شد؛ درحالی‏‌که گروه‏ گواه در معرض هیچ مداخله‏ای قرار نگرفتند. داده‏های به‌دست آمده با استفاده از آمار توصیفی و آمار استنباطی (تحلیل کوواریانس) تجزیه و تحلیل شد. یافته‌ها نشان داد که این کاربندی توانسته است به‏‌عنوان مداخله‏ای مؤثر موجب کاهش قربانی‌شدن عاطفی دانش‏آموزان گروه آزمایش شود (05/0>p). با‌توجه به یافته حاضر، پیشنهاد می‌شود برنامه آموزش شناختی ارتقای امید به‌عنوان بخشی از برنامه‌های آموزش ضمن خدمت مدارس قرار گیرد.