اندازه گیری تجربی حلالیت و تعیین حلالپوشی ترجیحی کورستین به عنوان یک عامل آنتی اکسیدان طبیعی در مخلوط دوجزیی آب و 2-پروپانول با استفاده از روش کیرکوود-باف

Abstract

فلاونوییدها فراوان ترین ترکیبات زیست فعال پلی فنلی هستند که منشاء گیاهی داشته و مهم­ترین مشخصه آنها، فعالیت آنتی اکسیدانی است. از آن­جا که اطلاع از حلالیت مواد زیست فعال در حلال­های مختلف برای تحقیقات دارویی و کاربردهای صنعتی بسیار حایز اهمیت است، در این تحقیق، اندازه گیری کمی حلالیت یک فلاونویید طبیعی با خصلت آنتی اکسیدانی قوی به نام کورستین انجام شده است. این بررسی در ترکیب درصدهای حجمی مختلف مخلوط­ دوجزیی آب و حلال آلی 2-پروپانول (%100-0 حجمی)، در دمای ثابت 25 درجه سلسیوس و با روش اشباع همدما صورت گرفته است. از داده های تجربی حلالیت، میزان حلالپوشی ترجیحی این فلاونویید در ترکیب درصدهای حجمی مختلف مخلوط حلال­های موردنظر، به کمک روش انتگرال معکوس کیرکوود-باف تعیین ­شد. نتایج به­دست آمده حاکی از آن است که میزان حلالیت کورستین با افزایش درصد حلال آلی روند افزایشی دارد و همچنین وسعت حلالپوشی ترجیحی این ترکیب طبیعی در مخلوط هایی با درصد بالای حلال آلی، بیشتر ازمخلوط های غنی از آب است. در نهایت، نتایج مشاهده شده، براساس انواع برهمکنش های حلال-حل شونده مورد بحث قرار گرفت.