اثربخشی آموزش شوخ‏ طبعی مبتنی بر مدل مک‏گی بر مؤلفه‏ های اضطراب و کارکرد خانواده در زنان متأهل مراجعه‏ کننده به خانه‏ های سلامت شهر تهران

Abstract

<strong>مقدمه: </strong>احتمال ابتلا به اضطراب در زنان بیش از مردان است و کارکرد خانواده به ‏شدت تحت تأثیر آن قرار می‏گیرد. آموزش حس شوخ‏طبعی برای موارد آموزشی و کلنیکی کاربرد داشته و به اثبات رسیده است، اما استفاده از آن برای بهبود کارکرد خانواده در زنان مورد غفلت بوده است. این پژوهش با هدف تعیین اثربخشی آموزش حس شوخ‏طبعی مبتنی بر مدل مک‏گی بر اضطراب و کارکرد خانواده در زنان متأهل انجام شد.<br /> <strong>مواد و </strong><strong>روش</strong><strong>‌ها: </strong>این مطالعه از نوع کارآزمایی آموزشی با پیش­آزمون، پس­آزمون و گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل تمامی زنان متأهل مراجعه‏کننده به خانه‏های سلامت شهر تهران طی سال 1398 بود. با روش تصادفی ساده تعداد 50 نفر انتخاب و در گروه­های مداخله (25 نفر) و کنترل (25 نفر) قرار گرفتند و مقیاس کارکرد خانواده (بلوم، 1985) و مقیاس اضطراب (کتل، 1973) را تکمیل کردند. در گروه مداخله، آموزش حس شوخ‏طبعی در 8 جلسه به­صورت هفته<strong>­</strong>ای 1 جلسه و هر جلسه به‌مدت 1 ساعت اجرا گردید و پس از آن، پس­آزمون گرفته شد. داده­ها با روش‏های آزمون‏های t مستقل و زوجی و تحلیل کواریانس چندمتغیری تحلیل شد. <br /> <strong>یافته</strong><strong>‌ها:</strong> نتایج نشان داد که آموزش حس شوخ‏طبعی مبتنی بر مدل مک‏گی بر کاهش اضطراب کل و مؤلفه‏های آن شامل اضطراب مرضی و اضطراب پنهان آزمودنی‏های گروه مداخله تأثیر مثبت و معنی­داری داشته است (05/0>p). همچنین، آموزش حس شوخ‏طبعی موجب افزایش میانگین نمرات کارکرد خانواده در آزمودنی‏های گروه مداخله در مرحله پس‏آزمون شد (05/0>p).<br /> <strong>نتیجه‌گیری: </strong>آموزش حس شوخ‏طبعی بر کاهش اضطراب و بهبود کارکرد خانواده زنان متأهل مؤثر است. لذا در نظر گرفتن آموزش حس شوخ‏طبعی در برنامه‏ریزی‏های پیشگیری از مشکلات سلامت روان و بهبود کارکرد خانواده ضروری به‏ نظر می‏رسد.