تأثیر مراقبه عشق‌ورزی-مهربانی بر کارکردهای اجرایی و بهزیستی روان‌شناختی سالمندان

Abstract

<strong>مقدمه</strong>: افزایش جمعیت سالمند پیامدهای اقتصادی-اجتماعی برای ایران دارد. یکی از مشکلاتی که سالمندان با آن مواجه هستند کاهش توانایی‌های شناختی و کارکردهای اجرایی است که می‌تواند مشکلات عدیده‌ای در زندگی روزمره آن­ها ایجاد کند. هدف از اجرای این پژوهش تعیین اثر مداخله مراقبه عشق‌ورزی-مهربانی بر کارکردهای اجرایی و بهزیستی روان‌شناختی سالمندان 74-65 سال بود. <strong>مواد و روش‌ها</strong>: در یک طرح تجربی به شیوه پیش‌آزمون-پس‌آزمون با گروه کنترل که در زمستان ۹۷ در شهر تهران انجام شد، 50 سالمند 74-65 ساله به طور تصادفی در گروه‌های کنترل و آزمایش قرار داده شدند. بر روی همه آزمودنی‌ها آزمون ادن‌بروک، آزمون کارکردهای اجرایی و آزمون بهزیستی روان‌شناختی ریف اجرا شد، سپس در گروه آزمایش، مداخله عشق‌ورزی-مهربانی اجرا شد و آزمون کارکردهای اجرایی و بهزیستی روان‌شناختی به‌عنوان پس‌آزمون تکرار شدند. داده‌ها با روش تحلیل کوواریانس چندمتغیره تحلیل شدند. <strong>یافته‌ها</strong>: نتایج نشان داد گروه آزمایش در متغیر‌های توجه (340/58F=، 001/0p<، 632/0η²=)، حافظه فعال (959/11F=، 001/0p<، 260/0η²=)، انعطاف‌پذیری شناختی (823/15F=، 001/0p<، 318/0η²=) و بهزیستی روان‌شناختی (846/18F=، 001/0p<، 357/0η²=) بهبود‌های معنی‌دار داشتند. در متغیر‌های سرعت پردازش و حل مسئله تفاوت معنی‌داری مشاهده نشد. <strong>نتیجه‌گیری</strong>: با توجه به نتایج می‌توان نتیجه‌گیری کرد که آموزش مراقبه عشق-ورزی مهربانی به سالمندان و انجام آن می‌تواند بر بهزیستی روان‌شناختی و کارکردهای اجرایی مؤثر باشد و انتظار می‌رود بر کیفیت زندگی سالمندان اثرات مثبتی بگذارد.