فراوانی شیار عرضی گوش در بیماران کاندید آنژیوگرافی عروق کرونر مراجعه‌کننده به بیمارستان علی ابن ابیطالب (ع) رفسنجان در سال 1391

Abstract

مقدمه: بیماری­های عروق کرونر از جمله شایع­ترین، پرهزینه­ترین و ناتوان‌کننده‌ترین بیماری­ها بوده و شناخت عواملی که در تشخیص و پیش­بینی آن کمک‌کننده باشد ضروری است. لذا مطالعه حاضر با هدف تعیین همبستگی بین شیار عرضی نرمه گوش با بیماری­های عروق کرونر در افراد کاندید آنژیوگرافی عروق کرونر در رفسنجان انجام شد. مواد و روش­ها: 320 فرد پذیرش‌شده در بخش آنژیوگرافی، از نظر وجود و میزان شیار عرضی نرمه گوش و همچنین میزان گرفتگی عروق کرونر و سایر متغیرهای پژوهش بررسی شدند. اطلاعات، با استفاده از آزمون­های مجذور کای و رگرسیون لجستیک مورد تجزیه‌وتحلیل قرار گرفتند. یافته­ها: 8/68 درصد از افراد مورد بررسی دارای بیش از 50 درصد گرفتگی در یکی از شریان­های عروق کرونر بودند که از این تعداد 7/32 درصد بدون شیار عرضی نرمه گوش، 6/43 درصد دارای شیار کم و 6/23 درصد دارای شیار زیاد در نرمه گوش بودند که اختلاف معنی­دار بود (01/0 p= ). همچنین اختلاف درجه شیار عرضی نرمه گوش با مصرف سیگار (014/0 p= )، هیپرلیپیدمی (001/0> p )، سابقه بیماری قلبی (048/0 p= )، سن و شاخص توده بدنی (001/0> p ) معنی­دار بود. در بین متغیرهای پژوهش، شیار عرضی نرمه گوش، هیپرلیپیدمی و سن توانستند وجود بیماری عروق کرونر را به طور معنی­داری پیش­بینی کنند. نتیجه­گیری: به نظر می­رسد بتوان از این یافته درماتولوژیک به عنوان شاخصی برای پیش‌بینی احتمال بروز بیماری عروق کرونر در افراد سالم و شاید حتی در موارد اورژانسی مانند جراحی­ها، بهره برد.