اثر بخشی ورزش طراحی شده بر سلامت روان دختران نوجوان

Abstract

زمینه و هدف: سلامت روان حالتی از بهزیستی، احساس کنار آمدن با جامعه و رضایت‌بخش بودن موقعیت­ها و ویژگی‌های شخصی و اجتماعی بوده و ارتقاء آن منجر به کاهش اختلالات روانی می­گردد، برای افزایش سلامت روان روش‌های مختلفی از جمله راه­کارهای رفتاری و ورزش کاربرد دارد. هدف از این مطالعه تعیین اثر بخشی ورزش طراحی شده بر سلامت روان دختران نوجوان می­باشد. مواد و روش­ها: روش انجام این مطالعه نیمه­ تجربی و به صورت پیش­آزمون – پس­آزمون با گروه گواه است. جامعه آماری دختران نوجوان رفسنجانی در سال تحصیلی 91-1390 بودند. روش نمونه­گیری به شیوه تصادفی ساده بود، بدین صورت که بعد از انتخاب تصادفی دو دبیرستان دخترانه، به کلیه­ی دانش­آموزان(360نفر) پرسشنامه فهرست وارسی نشانه­ها (SCL-90) داده شد وسپس 44نفر که دارای GSI ≥ 1 بودند انتخاب گردیدند و به صورت تصادفی در دو گروه (گروه آزمایش=22نفر) و (گروه کنترل =22نفر) جایگزین شدند. افراد گروه مداخله در یک برنامه آموزشی45 دقیقه­ای، دو جلسه در هفته به مدت 4 هفته شرکت نمودند و نمرات پس­آزمون هر دو گروه جمع­آوری گردید و داده­ها با نرم­افزار SPSS ، نسخه 17 و آزمون کوواریانس تجزیه و تحلیل شد. یافته­ها: نتایج نشان داد که نمرات اضطراب، افسردگی، پرخاشگری، شکایت­های جسمانی و حساسیت بین فردی در پیش­آزمون تفاوت معنا­­داری نداشته است اما پس از آموزش به گروه مداخله، نمرات پس­آزمون به­طور معنا­داری کاهش یافته است(05 / 0 P< ) . نتیجه­گیری: ورزش طراحی شده می تواند اضطراب، افسردگی، پرخاشگری، شکایت­های جسمانی و حساسیت را در دختران کاهش دهد و سلامت روان را بالا ببرد.