سینمای دینی ایران؛ مقایسۀ فیلم‌های «کویر» و «قدمگاه»
دریافت مدرک
FullText
اندازه فایل:
429.0کیلوبایتنوع فايل (MIME):
PDFنوع مدرک
Textعلمی تخصصی
زبان مدرک
فارسیچکیده
استفاده از رسانة سینما برای القای پیام‌ها و مفاهیم دینی، بخشی از فعّالیت‌های رسانه‌ای جهان معاصر است. این استفاده گاه به صورت بسیار سطحی و ساده‌اندیشانه و گاه ناشی از یک درک عمیق از دین و رسانه و ضروریات هر یک می‌باشد. در حالت اوّل، فیلم دینی محدود به یک دین خاص و مضمون آن، شعاری می‌شود. در حالت دوم، فیلم دینی دربردارندة وجه مشترک پیام‌های عمیق الهی و بشری مشترک در همة ادیان است و بنابراین برای طیف وسیع‌تری از مخاطب، استفاده می‌شود بدون اینکه با شعارهای سطحی آنان را دلزده کند.
در مقالة حاضر ضمن مقایسة تحلیلی فیلم‌های ایرانی «کویر»- به عنوان نمونه‌ای از سینمای نوع اوّل- «قدمگاه»- به عنوان نمونه‌ای از سینمای نوع دوم- به دنبال تأیید این ادّعا هستیم که سینمای دینی نوع دوم با ویژگی چندلایه و هنری‌بودن می‌تواند سینمایی موفق و تأثیر‌گذار در جهت اهداف آن باشد، در حالی که سینمای نوع اوّل، بر ضدّ خود و اهدافش عمل می‌کند و با دلزده کردن مخاطب، در حقیقت وی را از دین دور می‌کند.
کلید واژگان
سینمای دینیتحلیل فیلم
رسانه‌ای کردن دین
شماره نشریه
32تاریخ نشر
2008-02-201386-12-01
ناشر
دانشگاه امام صادق علیه السلامسازمان پدید آورنده
دانشیار گروه ارتباطات دانشگاه تهرانشاپا
2252-02522588-6460
