مبانی فقهی، اخلاقی و ارتباطاتی مواجهه با اهانت به معصومان ()

Abstract

از جمله مشکلات کنونی جوامع اسلامی یافتن بهترین راه مواجهه با اهانت‌های صورت گرفته به مقدسات است. برای کشف بهترین راه‌کارها در مواجهه با اهانت‌کنندگان به معصومان، یکی از روش‌های موجود بررسی مبانی مواجهه با اهانت در آموزه‌های اسلامی است. پژوهش حاضر کوشش نموده است تا با بررسی مبانی در سه حوزه مختلف، به این سؤال پاسخ دهد که مبانی دخیل در کشف بهترین راه‌کارهای مقابله با اهانت کدامند؟ این سه حوزه عبارتند از: 1- مبانی فقهی، حقوقی و حکومتی. 2- مبانی اخلاقی 3- مبانی فرهنگی و ارتباطی. از این جهت توجه به هر سه حوزه مطرح شده و استفاده از مبانی استخراج شده در این سه حوزه می‌تواند راه‌گشای مشکل مطرح شده در بالا باشد. از‌این‌رو مقاله حاضر با استفاده‌ از روش‌ متداول در پژوهش‌های فقهی با بررسی ادله‌‌ فقهی و مراجعه به آثار فقهاء برای دست‌یابی به پاسخ این سؤال، مبانی زیر را برای راه‌کارهای مقابله با اهانت مطرح نموده است: وجوب تعظیم شعائر، پرهیز از اشاعه اهانت، حفظ وحدت، اصل هدایت، عدم اغراء به جهل، ‌رعایت عدالت، رأفت حکومت اسلامی، حرمت وهن دین، اصل مقابله با فتنه و پرهیز از تقدس‌زدایی و جلوگیری از واژگونی ارزشی. این مبانی، زیربنای راه‌کارهای مختلف مواجهه با اهانت قرار می‌گیرد. توجه به این مبانی می‌تواند علاوه بر جلوگیری از گسترش اهانت به معصومان زمینه انتخاب بهترین راه‌کار مقابله با اهانت‌کنندگان را در شرایط مختلف فراهم آورد. از‌این‌رو مبانی فقهی، اخلاقی و ارتباطاتی مواجهه با اهانت به معصومان می‌تواند زمینه‌ساز یافتن بهترین راه‌کارهای برآمده از آموزه‌های دینی در این زمینه باشد.‌