نمودهای برجستة هویت ایرانی در تاریخ جهانگشای جوینی

Abstract

هویت از سویی نمایندة تفاوت بین خود و دیگری و از سوی دیگر بیان‌گر تشابه بین افراد یک گروه است. تشابهی که احساس انسجام و هم‌بستگی را در بین اعضای آن نهاد یا گروه تقویت می‌کند و باعث پایداری آنان در طی تاریخ می‌شود. در سراسر تاریخ پر فراز و نشیب ایران، هویت ایرانی از اصلی‌ترین عوامل ماندگاری و ضامن بقای آن بوده است. در پژوهش حاضر با روش توصیفی ـ تحلیلی عناصر فرهنگ و هویت ایرانی در <em>تاریخ جهانگشای جوینی</em>، یکی از متون شاخص به لحاظ داشتن عناصر نمایان‌گر هویت ایرانی، کاویده شده است. یافته‌های پژوهش نشان می‌دهد که «تأثیرپذیری از <em>شاهنامه</em>»، «دین‌‌مداری»، و «تلاش در راه غلبة فرهنگی و کسب استقلال و آزادی» مهم‌ترین مؤلفه‌های هویت ایرانی است که در ساختار و محتوای این اثر انعکاس یافته است.