تأملی در نامه‌های عین‌القضات همدانی

Abstract

چکیده <br /><em>نامه‌ها</em>ی عین‌القضات همدانی از آثار برجستة متون منثور فارسی است که با نثری متین و استوار نگاشته شده است. این <em>نامه‌ها</em> در 1348 به کوشش علینقی منزوی و عسیران تصحیح و چاپ شد. به‌نظر می‌رسد که در تصحیح و تنقیح این متن نکاتی چند از دید مصححان محترم پوشیده مانده و به صورت نامناسب وارد متن شده است. در این مقاله، سعی شده است این موارد شبهه‌ناک بررسی شود و وجوه مختلف عبارات و کلماتی چون: «پینه برنهادن» و «نیشک» با استشهاد به آثار منظوم و منثور فارسی و به استناد نسخه‌های بدل، ذکر شود که بتوان تا حدی برخی از مشکلات این اثر ارزش‌مند را رفع کرد. <br /><br />