بررسی و تحلیل بازتاب اساطیری آب در شاهنامة فردوسی

Abstract

آب، عنصر شگفت‌انگیز طبیعت است که همواره مورد احترام و تقدیس ملل مختلف بوده و اسطوره‌های فراوانی پیرامون آن شکل گرفته‌است. ایرانیان باستان نیز آب را بسیار گرامی می‌داشتند و محافظت از آن را وظیفۀ آیینی خویش می‌دانستند. بسیاری از این اعتقادات درشاهنامه به‌عنوان مهم‌ترین جایگاه تجلی اساطیر و باورهای ایرانی، به تصویر کشیده‌است. فرزانۀ توس، حکیم ابوالقاسم فردوسی، در لابه‌لای اثر گرانسنگ خویش به مواردی اشاره کرده که نمایانگر اندیشه‌های اسطوره‌ای پارسیان دربارۀ آب است. این موارد در چهار جنبه گنجانده شده‌است: 1. تطهیر روان 2. شستشو برای نیایش 3. آب حیات 4. باروری و فراوانی. <br />در نوشتار حاضر، این جوانب بررسی می‌شود تا نشان داده شود آب از این منظر چه اهمیت و اسراری دارد.