مدلسازی مکانی رخداد بیماری لمپی اسکین در ایران مبتنی بر داده‌های اقلیمی

Abstract

در سال­های اخیر نگرانی­ها درباره تاثیر تغییراقلیم بر تغییر الگوی مکانی و زمانی بیماری­های واگیر و شرایط زیستگاه گونه­ها افزایش یافته است. بیماری لمپی اسکین یک بیماری ویروسی با پیامدهای اقتصادی گسترده است که از طریق ویروس کاپری پاکس در گاو ایجاد می­شود. هدف از این مطالعه، پیش بینی احتمال وقوع بیماری ویروسی لمپی اسکین در جمعیت گاوها برای سال­های 2014 تا 2018 در ایران است. در این تحقیق از مدل حداکثر آنتروپی (MaxEnt) برای توصیف آشیان اکولوژیکی اقلیمی بیماری استفاده شده است. بدین منظور ابتدا از بین 19 متغیر زیست اقلیمی موجود، 7 متغیر (4 متغیر دمایی و3 متغیر بارشی) غیرهمبسته و با بیشترین درصد اهمیت نسبی در آزمون جک نایفبه همراه متغیر­های ارتفاع و پوشش گیاهی برای مدلسازی به کار گرفته شده است. برای ارزیابی دقت مدل نیز از محاسبه مساحت زیر منحنی ROCاستفاده گردید. نقشه احتمال رخداد این بیماری نشان داد که در بخش­های غرب، شمال غرب، شمال شرق ایران و جنوب دریای مازندران بیشترین احتمال وقوع بیماری لمپی اسکین را دارا بوده و دقت مدل نیز بر اساس شاخص مساحت زیر منحنی ROC برابر 0.88 می­باشد. نتایج آزمون جک نایف نشان داد که متغیر­های پیش بینی­کننده شاخص پوشش گیاهی و بارش سالانه به ترتیب بیشترین اهمیت را در مدل MaxEnt دارا می­باشند.