عقل و جایگاه آن در فلسفه هگل و اندیشه مولانا
(ندگان)پدیدآور
شمشیری, محمدرضارضوانی اول, راضیهنوع مدرک
Textزبان مدرک
فارسیچکیده
«عقل» قوهای است که از دیرباز فیلسوفان، عارفان و اندیشمندان در شناخت و درک ماهیت آن کوشیدهاند. این جستار کوشیده است به شیوهای تحلیلی- مقایسهای به بررسی جایگاه عقل در فلسفه هگل و اندیشه مولانا بپردازد. هدف در این کار تبیین دیدگاهها و یافتن وجوه اشتراک و افتراق آنها در خصوص عقل کلی و چگونگی برقراری ارتباط انسان با طبیعت و خدا و سیر دیالکتیک در رسیدن به نامتناهی است. هگل در مباحث فلسفی خود به طور گسترده به مفاهیم کاربردی عقل پرداخته است. به عقیده او عقل نزدیکترین پیوند را با حیات دارد؛ چراکه عقل در وجود انسان، یک بخش در کنار سایر بخشها نیست بلکه عنصری است که در همه بخشها سریان دارد. مولوی هم به تواناییها و ضعفهای عقل در جای جای «مثنوی» اشاره کرده است و مرز بین عقل ممدوح و ایمانی و عقل مذموم و دنیوی را مشخص کرده است.
کلید واژگان
متناهی و نامتناهیطبیعت
انسان
عقل کلی و جزئی
فلسفه
شماره نشریه
37تاریخ نشر
2016-03-201395-01-01
ناشر
دانشگاه آزاد اسلامی واحد جیرفتIslamic Azad University Jiroft Branch
سازمان پدید آورنده
استادیار دانشگاه آزاد اسلامی اصفهان(خوراسگان).کارشناس ارشد فلسفه، دانشگاه آزاد اسلامی اصفهان(خوراسگان).




