ارتباطات در بحران و مسئله ترس

Abstract

مدیریت موفق بحران مستلزم برقراری ارتباط بین سیستم مدیریت کننده و ذینفعان دخیل در بحران، با هدف اطلاع رسانی، توجیه، آرام سازی، ایجاد انگیزه برای انجام رفتار مناسب و مانند اینهاست. احتمالاً مهمترین تم ارتباطی مورد استفاده در این فرآیند، تم های مبتنی بر هیجان ترس است. اثر بخشی این نوع پیام ها در ارتباطات اقناعی و از جمله ارتباطات در بحران، همواره مورد اختلاف بوده و پژوهش های مختلفی را سبب شده است. در این مقاله، با تشریح چهار رویکرد مطالعاتی اصلی درباره اثر بخشی اقناعی پیام های ترس برانگیز، نقش این گونه پیام ها در ارتباطات در بحران بررسی شده است. سپس با اشاره به برخی متغیرهای میانجی موثر در اثربخشی یاد شده تلاش گردیده است تا درکی کلی از نقش محرک های ترس برانگیز در ارتباطات بحرانی ارائه گردد.