ملکوت نقطۀ عطف رئالیسم جادویی ایران

Abstract

<em>ملکوت</em> بهرام صادقی (1315-1363) تاکنون فقط یک داستان بلند در حوزۀ داستان‌های اسطوره‌ای و جریان سیال ذهن به شمار می‌رفت. این نظر در جای خود درست و تأییدشده است؛ اما از منظر «رئالیسم جادویی» هیچ‌گاه به طور جدی به این اثر پرداخته نشده است. حال آن‌که رگه‌های قوی این جریان چنان در آن بازتاب یافته است که می‌توان آن را سرآغاز و نقطۀ عطف رئالیسم جادویی در ایران دانست. این مقاله ویژگی‌های مهم سبک رئالیسم جادویی ‌ـ عناصر خیالی، رﺅیایی، جادویی، اسطوره، دهشت و توجیه‌ناپذیری وقایع، روایت پیچیده، و توصیف‌های اکسپرسیونیستی و سوررئالیستی ‌ـ را در شخصیت‌ها، حوادث و اعمال شگفت‌انگیز، اشیا، و فضای <em>ملکوت</em> صادقی بررسی و آن را سرآغاز این سبک در ادبیات داستانی معاصر ایران معرفی می‌کند.