تحلیل نقادانۀ جهات «اعادۀ دادرسی» در قانون آیین دادرسی مدنی ایران با مطالعۀ تطبیقی در حقوق فرانسه

Abstract

<span lang="FA">اعادة دادرسی یکی از طرق فوق</span><span lang="FA">‌</span><span lang="FA">العادۀ شکایت از رأی است که به‌موجب آن خواهان نقض حکمی قطعی از دادگاه صادر</span><span lang="FA">‌</span><span lang="FA">کنندۀ رأی علیه اوست. درصورت پذیرفته</span><span lang="FA">‌</span><span lang="FA">شدن درخواست، دعوا مجدداً بازبینی می‌شود. مادۀ 426 قانون آیین دادرسی مدنی ایران جهات اعادۀ دادرسی را در هفت مورد احصا کرده است. تحلیل نقادانة جهات اعادۀ دادرسی به ما نشان می</span><span lang="FA">‌</span><span lang="FA">دهد که باتوجه</span><span lang="FA">‌</span><span lang="FA">به مبنای ترسیم</span><span lang="FA">‌</span><span lang="FA">شده برای اعادۀ دادرسی لازم است که اولاً بندهای یک تا سه مادۀ مذکور حذف شود و ثانیاً دو جهت دیگر به آن افزوده شود. مورد نخست «اگر ثابت شود حکم قطعی برمبنای شهادت یا شهادت</span><span lang="FA">‌</span><span lang="FA">نامه یا سوگند کذب صادر شده است» و مورد دوم «اگر نزد مراجع قضایی مربوط ثابت شود قاضی صادرکنندۀ حکم قطعی مرتکب تخلفی شده است که در ناعادلانه</span><span lang="FA">‌</span><span lang="FA">بودن صدور آن حکم مؤثر بوده است».</span>