بررسی کاربردی و تحلیل حرف اضافه «از» در کتاب مرزبان نامه

Abstract

<strong>یکی از مفاهیم اسـاسی و مـحل بـحث در معنی</strong><strong>­</strong><strong>شناسی شناختی،‌ حروف‌ اضافه‌ اسـت. حروف اضافه از دیرباز در متون فارسی کاربرد فراوان داشته­اند و با توجّه </strong><strong>به </strong><strong>تفاوت­های سبکی متون </strong><strong>د</strong><strong>وره­های مختلف، تغییرات زیادی پذیرفته­اند و در معانی مختلفی به کار رفته­اند و کاربرد گذشته و کنونی آنها تفاوت چشمگیری با هم دارند. «از» یکی از حروف اضافۀ متمم­ساز پیشین است که در زبان فارسی، جایگاه­ها و نقش­های متفاوتی را می­پذیرد. </strong><br /> <strong>کتاب مرزبان نامه، یکی از کتب تمثیلی قرن چهارم هجری است که مرزبان ­بن رستم به گویش طبری آن را پدید آورده­است و در قرن هفتم، سعدالدین وراوینی آن را به فارسی برگردانده است. در این پژوهش، کاربردها و معانی حرف اضافۀ «از» در کتاب مرزبان­نامه بررسی شده ­است. از نتایج این بررسی برمی­آید که به دلایلی، ازجمله تفاوت­ها و ویژگی­های سبکی آن دوره،</strong><strong> تفاوت­هایی در کاربرد از وجود دارد و بیانگر این است که این حرف </strong><strong>در قرن­های پیشین و ابتدای دورۀ تکوین زبان فارسی، </strong><strong>دلالت­ها و کاربردهای متعددی داشته است و در زمان حاضر بسیاری از آن کاربردها را از دست داده ­است. </strong>