انزوا و سلامت: بررسی ارتباط میان انزوای اجتماعی و سلامت روان شهروندان 18+ سال تهرانی با عطف توجه به نقش میانجیگرانهی حمایت اجتماعی
دریافت مدرک
FullText
اندازه فایل:
788.3کیلوبایتنوع فايل (MIME):
PDFنوع مدرک
Textپژوهشی
زبان مدرک
فارسیچکیده
سلامت روان به عنوان یکی از اساسیترین اجزاء رفاه اجتماعی، صرفاً واقعیتی زیستشناختی و یا روانشناختی نیست، بلکه دارای ابعاد و ماهیت اجتماعی بوده و متأثر از عواملی چون انزوای اجتماعی و حمایت اجتماعی میباشد. لذا هدف این مطالعه بررسی تأثیر انزوای اجتماعی بر سلامت روان شهروندان تهرانی با توجه به نقش میانجیگرانهی حمایت اجتماعی میباشد. روش تحقیق، پیمایش و ابزار گردآوری اطلاعات، پرسشنامه میباشد. جهت انتخاب حجم نمونه، از فرمول کوکران استفادهشده و 524 نفر از شهروندان 18+ سال تهرانی در سال 1393 به روش نمونهگیری خوشهای چند مرحلهای گزینش شدند. یافتههای توصیفی نشان داد که 59% از شهروندان تهرانی، انزوا را در سطح متوسط به بالا تجربه میکنند، 69% افراد در وضعیت سلامتروانی مطلوبی قرار داشته و میانگین دریافت حمایت اجتماعی،60/61 ارزیابی شد. در بُعد تحلیلی، آزمون فرضیات نشان داد که رابطه معنادار و منفی میان انزوای اجتماعی با حمایت اجتماعی و سلامت روان وجود داشته و حمایت اجتماعی نیز رابطهای معنادار و مثبت با سلامت روان دارد. همچنین نتایج تحلیل مسیر مدل تحقیق بیانگر این بود که متغیر انزوای اجتماعی در مقایسه با متغیر حمایت اجتماعی، تأثیر مستقیم و غیرمستقیم بیشتری (45/0-) بر میزان سلامت روان شهروندان تهرانی دارد. در مجموع، نتایج مطالعه حاضر دلالت بر این دارد که با افزایش میزان انزوای اجتماعی، از سطوح حمایت اجتماعی کاسته شده و وضعیت سلامت روان شهروندان در حالت آسیبپذیر قرار میگیرد.
کلید واژگان
انزوایاجتماعیحمایتاجتماعی
سلامت روان
شهروندان تهرانی
پژوهشی
شماره نشریه
6تاریخ نشر
2015-05-221394-03-01
ناشر
دانشگاه بوعلی سیناسازمان پدید آورنده
دانشیار گروه جامعه شناسی دانشگاه تهراندانشجوی دکتری بررسی مسائل اجتماعی ایران، دانشگاه کاشان
دانشجوی دکتری بررسی مسائل اجتماعی ایران، دانشگاه کاشان
دانشجوی دکتری بررسی مسائل اجتماعی ایران، دانشگاه کاشان
شاپا
2476-63052476-5643
