تأثیر نئوپاتریمونیالسیم پهلوی بر توسعه نیافتگی ایران از سال 1342 تا 1356

Abstract

فرضیه، سوال اصلی، سوالات فرعی و نحوه تحقیق را توضیح می دهد . در قسمت دوم مقاله<br />شرایط، زمینه ها، عناصر، مفاهیم و نظریات مرتبط با توسعه بحث می شود و سپس<br />ویژگی های نئوپاتریمونیالیسم دوره پهلوی از سال 1342-1356 از طریق مفاهیم گفتمان<br />سلطنت، مشروعیت، رابطه جامعه مدنی و دولت، رشد اقتصادی و عدم توسعه اقتصادی،<br />ویژگی های شخصیتی محمدرضا شاه پهلوی توضیح داده می شود . بعد رابطه بین توسعه و<br />نئو پاتریمونیالیسم پهلوی دوم با در نظر گرفتن مفاهیم توسعه سیاسی، توسعه اقتصادی،<br />توسعه دولت محور و توسعه و مثابه عقلانیت بررسی می شود . فرضیه مقاله این است که<br />نئوپاتریمونیالیسم پهلوی دوم مانع توسعه در ایران دوره مذکور شده است . با در نظر گرفتن<br />عناصر و خصوصیات و نظریات مرتبط با توسعه و خصوصیات و ویژگی های<br />نئوپاتریمونیالیسم و رابطه بین آن دو که در قسمت دوم متن مقاله توضیح داده شده است به<br />این نتیجه رسیدیم که رژیم پهلوی دوم در دوره مذکور علی رغم داشتن برخی خصوصیات<br />مدرنیسم ( رشد صنعتی، اقتصادی، طبقاتی، آموزشی و ...) با توجه به مفاهیم توسعه سیاسی،<br />توسعه اقتصادی، توسعه پایدار و همه جانبه و عقلانیت، نظامی توسعه یافته تلقی نمی شود و<br />نئوپاتریمونیالیسم در توسعه نیافتگی ایران دوره مذکور نقش اساسی داشته است