بررسی کهن الگوی سایه در اشعار بلندالحیدری

Abstract

کهن الگوی سایه عمیقترین سطح ناخودآگاه جمعی، انباشته از غرایز ابتدایی نوع بشر است که انسان آنها را از نیاکان خود به ارث برده است. سایه، بخش تاریک روان ناخودآگاه دارای جنبه‌های مثبت و منفی است. این پژوهش با تکیه بر ویژگیها و صفات دوسویه‌ای که این کهن الگو دارد، به تحلیل اشعار بلند الحیدری، از شاعران امروز عرب، پرداخته است. نتایج این جستار نشان می‌دهد که سایه با نمودهای مثبت و منفی‌اش در اشعار این شاعر حضور دارد که نمونة بارز وجدان بیدار اجتماع است. او در تلاش است با محو نکردن سایة زندگی سرشار از خوبی را برای دیگر انسانها به تصویر بکشد.