بررسی رابطه بین سبک زندگی و سبک‎های تصمیم‎گیری زنان پلیس شهر تهران

Abstract

چکیده زمینه و هدف: سبک زندگی روش خاص فرد برای بودن، مقابله کردن، کارکردن در جهان پیرامون بوده و از منطق شخصی فرد برای بهترین راه رسیدن به اهداف مطلوب وی حمایت میکند وتصمیم‎گیری مجموعه ای از مراحلی است که به صورت سلسله مراتبی تا حصول نتیجه و ارزشیابی ادامه می‎یابد. هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه بین سبک زندگی و سبکهای تصمیمگیری عمومی‎زنان پلیس شهر تهران است. روش: پژوهش حاضر از نظر هدف کاربردی و از نظر شیوه اجرا، پیمایشی است. جامعه آماری پژوهش را کارکنان پلیس زن در سال 95 تشکیل دادهاند و حجم نمونه 175 نفر با روش در دسترس تعیین شده است. دادهها با استفاده از پرسشنامه‎های روا و پایای سبک‎های تصمیم‎گیری عمومی(GDMS) و سبک زندگی LSQ (آلفای کرونباح 86/0 و 79/0)، جمع آوری و با کمک نرم افزار SPSS و آزمون ضریب همبستگی چندمتغیره تجزیهوتحلیل شدند. یافته‎ها و نتایج: پژوهش نشان داد که سه سبک تصمیمگیری اجتنابی، آنی و وابستگی بهصورت منفی و دو سبک شهودی و عقلانی بهصورت مثبت با سبک زندگی زنان پلیس رابطه دارد. زنان پلیس از قدرت تصمیمگیری نسبتاً بالایی در خانواده برخوردارند و اشتغال از جمله منابع مهمی است که بر این امر تأثیرگذار بوده است. واژه‎های کلیدی: سبک زندگی، سبک تصمیمگیری، زنان، پلیس، قدرت.