رابطة کمال‌گرایی با حرمت خود در دانشجویان دختر پلیس

Abstract

زمینه و هدف: در دهه‌های اخیر به مسائل مربوط به بهداشت روان دانشجویان بیش از پیش توجه شده است، از آن رو که دانشگاه‌ها محیط‌هایی ارزش‌یابی‌کننده هستند، لذا مسئله‌ای که ممکن است در شرایط ارزشیابی محقق شود، کمال‌گرایی است. هدف این پژوهش بررسی رابطة بین کمال‌گرایی با حرمت خودِ دانشجویان دختر مصوب و دوره‌های فراگیر تحت آموزش دانشگاه علوم انتظامی است. روش: این پژوهش از نوع همبستگی است .جامعه آماری شامل کلیه دانشجویان دختر مشغول به تحصیل در(دوره مصوب و فراگیرتحت آموزش ) بودند که از این تعداد 81 نفر از دانشجویان دختر مصوب و 82 نفر از دانشجویان دختر دوره‌های فراگیر تحت آموزش (مجموعا 163 نفر) در سال تحصیلی 1389-1390 به صورت تصادفی انتخاب شدند و به کلیة گویه‌های پرسش‌نامه کمال‌گرایی تری ‌شورت (1995) و حرمت خود کوپر اسمیت (1967) پاسخ دادند. یافته‌ها: با اسفاده از ضریب همبستگی پیرسون مشخص شد که بین کمال‌گرایی و حرمت خود در هر دو گروه دانشجویان دختر مصوب و دوره‌های تحت آموزش (فراگیر) ارتباط معناداری در سطح 01/0 < P وجود دارد. علاوه براین تحلیل واریانس چند متغیری تفاوت معناداری را بین دو گروه در کمال گرایی و حرمت خود در سطح 01/0 < P نشان داد. نتیجه‌گیری: بر اساس یافته های پژوهش حاضر دانشجویان مصوب از کمال‌گرایی مثبت و حرمت خود بیشتری در مقایسه با دانشجویان تحت آموزش (فراگیر) برخوردارند. بنابراین باید در خصوص بهبود متغیرهای فوق در گروه دانشجویان فراگیر تدابیری اندیشیده شود.