اثربخشی اقدامات و فرایندهای مدیریت دانش و تأثیر آن بر عملکرد پلیس حفاظت از شخصیت‌ها

Abstract

هدف: هدف از پژوهش حاضر، بررسی اثربخشی اقدامات و فرایندهای مدیریت دانش در پلیس حفاظت از شخصیت‌ها است. روش‌شناسی: مطالعه حاضر از ﻧﻈﺮ ﻣﺎﻫﻴﺖ و روش از ﻧﻮع ﺗﻮﺻﻴﻔﻲ اﺳﺖ. به منظور گردآوری داده‌ها، از روش پیمایشی استفاده شد. جامعه آماری، شامل کلیه کارکنان حافظت از شخصیت‌ها ناجا بود. از این میان 80 نفر به‌صورت نمونه‌گیری تصادفی انتخاب شدند. از این افراد خواسته شد تا به پرسشنامه‌های اثربخشی اقدامات مدیریت دانش (مارکوس و سیمون، 2006) و اثربخشی فرایندهای مدیریت دانش (فونگ و چوئی، 2009) پاسخ دهند. به منظور تحلیل سؤال‌های تحقیق، از آزمون t تک نمونه‌ای و آزمون رتبه‌بندی فریدمن، تحلیل مسیر (رگرسیون چند متغیره) استفاده شد. یافته‌ها: نتایج حاکی از آن بود که فرایندهای مدیریت دانش و اقدامات دانش و مؤلفه‌های آن‌ها در مقایسه با میانگین نظری قابل‌قبول بوده و می‌توان گفت تا حدودی اثربخش بوده است. همچنین آزمون فریدمن نشان داد که در پلیس حفاظت از شخصیت‌ها- در فرایندهای مدیریت دانش- مؤلفه ایجاد دانش، از اهمیت بیشتری برخوردار بوده است. بر اساس نتایج رگرسیون ایجاد دانش، اکتساب دانش، نگهداری دانش، توزیع دانش، یادگیری مستمر، توسعه شایستگی و مدیریت بر مبنای شایستگی، انتقال و حمایت از دانش، می‌توانند عملکرد کارکنان را پیش‌بینی کنند. نتیجه‌گیری: نتایج این تحقیق نشان می‌دهد که مدیریت دانش در پلیس حفاظت از شخصیت‌ها مطلوب بوده؛ اما همچنان جای رشد و پیشرفت برای این سازمان وجود دارد. به‌طورکلی، با تمرکز بر مدیریت دانش و اهمیت جلوه دادن آن می‌توان با ارتقا و توانمندسازی محافظان، گام مؤثری در رسیدن به اهداف سازمان حفاظت از شخصیت‌ها و در نتیجه ایجاد انتظام و امنیت اجتماعی برداشت.