ارائه الگو و شیوه های طردشدگی در محیط کار

Abstract

زمینه و هدف: یکی از متغیرهای مهم سازمانی، طردشدگی کارکنان از سوی افراد و گروه‌های کاری است که بر رفتار سازمانی و عملکرد شغلی آنان تأثیر دارد. هدف از انجام این پژوهش ارائه الگو و شیوه‌های طردشدگی در محیط کار بوده است. روش‌شناسی: این پژوهش به روش کیفی از نوع تم است. جامعه آماری مدیران و متخصصان شرکت نفت که به روش نمونه‌گیری گلوله برفی بر اساس اشباع نظری 14 نفر از خبرگان انتخاب شد. روش گردآوری داده‌ها کتابخانه‌ای و میدانی است و ابزار گردآوری مصاحبه عمیق بود و بر این اساس کدگذاری باز، محوری و انتخابی انجام شد .تحلیل داده ها با استفاده از نرم‌افزار Max انجام گرفت. یافته‌ها: بعد از کدگذاری، 19 مقوله از داده‌های کیفی پدیدار شدند و در نهایت بی‌خبر گذاشتن از اطلاعات، عدم ورود به جلسات، عدم سلامتی جسمانی، روحی، روانی و اخلاقی، مسائل شخصی بین همکاران، عدم ارجاع کار، بازدهی پایین، عدم علاقه و انگیزه به کار، عدم اجرای مسئولیت‌های محوله، کم کاری، بی‌علاقگی و بی‌انگیزه‌ای به‌عنوان شاخص‌های طردشوندگی مشخص شدند. نتیجه­ گیری: نتایج پژوهش نشان داده است که شیوه‌های طردشدگی در محیط کار به‌صورت شیوه‌ طردشدگی توسط سرپرستان، همکاران و زبان محاوره است.