ارائه الگو برای بهبود معیشت بازنشستگان نیروهای مسلح با تأکید بر حکمرانی خوب

Abstract

زمینه و هدف: در این مطالعه عامل اصلی بهبود وضعیت معیشت، برقراری حکمرانی خوب فرض شده است و سرمایه اجتماعی و توانمندسازی به‌عنوان نماینده دو رویکردهای فرهنگی – اجتماعی و رویکرد عوامل توسعه در نظر گرفته‌شده و مدیریت دانش به‌عنوان یک متغیر تعدیل‌گر که قابلیت بهبود حکمرانی و بهبود معیشت را داراست، فرض شده است. روش‌شناسی: روش پژوهش این مطالعه تحلیلی - توصیفی از نوع هم‌بستگی است. جامعه آماری پژوهش، کلیه بازنشستگان نیروهای مسلح شهر تهران است، تعداد نمونه برابر 384 نفر تعیین شد و اطلاعات از نمونه‌گیری طبقه‌ای ساده به‌دست آمد، در ادامه با کمک روش معادلات ساختاری به بررسی روابط بین متغیرها پرداخته‌شده است، برای گردآوری داده‌های لازم از پرسش‌نامه استفاده‌شده است. برای سنجش روایی از روش روایی همگرایی و برای تعیین پایایی از روش آلفای کرونباخ استفاده‌شده است. با توجه به میزان آلفای متغیر حکمرانی خوب سازمانی (894/0)، سرمایه اجتماعی (816/0)، توانمندسازی (797/0)، مدیریت دانش (831/0) و کمبود معیشت (747/0) پرسش‌نامه از پایایی مناسب برخوردار است. یافته‌ها: یافته‌ها نشان می‌دهد که بین سرمایه اجتماعی و توانمندسازی با حکمرانی خوب رابطه معنی‌داری وجود دارد، هم‌چنین بین حکمرانی خوب و بهبود معیشت رابطه معناداری وجود دارد اما مدیریت دانش نتوانسته این رابطه را تعدیل کند. نتیجه‌گیری: افزایش سرمایه اجتماعی و مشارکت مدنی در بین کارکنان به همراه توانمند کردن منابع انسانی، با فراهم آوردن بسترها و فرصت‌های شکوفایی، باعث تقویت حکمرانی خوب و در ادامه باعث بهبود وضعیت معیشت می‌شود.