تعیین تاثیر هوش عاطفی ستادهای شخصی فرماندهان پلیس بر موفقیت آن‎ها در ایفای نقش‌های بین‌فردی

Abstract

زمینه و هدف: اداره سازمان‎های بزرگ به دلیل تاثیر قابل توجهی که بر زندگی روزمره می‌گذارند، برای مدیران یک دغدغه جدی است. ستادهای شخصی، عمومی و تخصصی وظیفه دارند با یاری مدیر عالی از دغدغه‎های او بکاهند. در سازمان پلیس نیز، با وجود پیچیدگی‎های خاص آن، ستادهای شخصی فرماندهان، غالباً به عنوان واسطه ارتباطی بین فرماندهان با مجموعه همکاران، سازمان‎ها و مردم چنین نقشی ایفا می‌کنند. به دلیل ماهیت ارتباطی بسیاری از نقش‎های این افراد، این پژوهش قصد دارد تاثیر هوش هیجانی را بر موفقیت آن‎ها در ایفای این نقش‎ها بررسی نماید. روش‎شناسی: جامعه آماری این پژوهشِ کاربردی را فرماندهان عالی پلیس مستقر در ستاد تهران تشکیل داده اند و داده‎های جمع آوری شده از یک نمونه 272 نفری مبنای تحلیل قرار گرفته است. داده‎ها با دو پرسشنامه روا و پایا(آلفای 95/0 و 96/0) جمع آوری و با کمک آزمون همبستگی پیرسون تحلیل شده اند. یافته ها: پژوهش نشان داد که هوش هیجانی بر موفقیت ستادهای شخصی فرماندهان در ایفای نقش‎های بین فردی تاثیر مثبت و معناداری دارد. همچنین هوش هیجانی، بیشترین تاثیر را بر موفقیت در ایفای نقش رهبری دارا است. نقش‎های نمایشی و رابط از این لحاظ در مراتب بعدی قرار دارد. نتیجه‌گیری: مبتنی بر یافته های این پژوهش می توان نتیجه گرفت که ارتقای هوش هیجانی ستادهای شخصی فرماندهان می‌تواند کیفیت ایفای نقش‎های بین فردی آنان را به طور قابل توجهی بهبود بخشد.