تأثیر سبک رهبری تحول‌آفرین بر تحلیل فرسودگی شغلی با مداخله ساختار سازمانی (مورد مطالعه: معاونت نیروی انسانی ناجا)

Abstract

زمینه و هدف: مهم‌ترین ویژگی عصر کنونی عدم اطمینان، پیچیدگی، جهانی‌سازی و تغییرات فزاینده فناورانه است. موفقیت در چنین شرایطی مستلزم تغییر در فعالیت‌ها و وظایف سازمانی و چگونگی اداره و به‌ویژه رهبری سازمانی است. روش‌شناسی: روش این پژوهش از لحاظ هدف، کاربردی و از نظر روش، توصیفی- تحلیلی و همبستگی است. جامعه آماری تحقیق شامل تمامی مدیران و رؤسای بخش‌های مختلف معاونت نیروی انسانی ناجا است. با توجه به کوچک بودن اندازه جامعه آماری، برای جمع‌آوری داده‌ها از روش تمام شماری استفاده شد که 46 پرسش‌نامه فرستاده شد که در نهایت 30 پرسش‌نامه سالم و قابل تحلیل جمع‌آوری شد. برای تجزیه و تحلیل از روش‌های آماری تحلیل عاملی تأییدی و مدل‌یابی معادلات ساختاری استفاده شد. یافته‌ها و نتیجه‌گیری: نتایج تحقیق به‌صورت زیر می‌باشد؛ رهبری تحول‌آفرین بر فرسودگی شغلی تأثیر منفی دارد، ساختار سازمانی بر رابطه رهبری تحول‌آفرین و فرسودگی شغلی، تأثیر منفی و معنادار دارد، ابعاد رهبری تحول‌آفرین (نفوذ آرمانی، انگیزش الهام‌بخش، ترغیب ذهنی و ملاحظات فردی) دارای اثر منفی بر فرسودگی شغلی است.