طراحی مدل مقدار سفارش اقتصادی با پارامترهای فازی تصادفی

Abstract

زمینه و هدف: در اغلب مسائل مقدار سفارش اقتصادی (EOQ)، برخی از پارامترها قطعی، برخی تصادفی و برخی فازی در نظر گرفته می‌شوند در حالی‌که در جهان واقعی، متغیرهایی وجود دارند که در عین تصادفی بودن ماهیت فازی نیز دارند که به آنها متغیرهای تصادفی فازی می‌گویند. در مدل پیشنهادی این مقاله، تقاضای (مصرف) کالا یا مواد، تصادفی فازی است. ضمناً فضای موجود برای انبارش و حداکثر سفارش مجاز نیز فازی در نظر گرفته شده است. مدل پیشنهادی در مدیریت تهیه و توزیع مواد غذایی معاونت آماد و پشتیبانی ناجا جهت برنامه‌ریزی تأمین و نگهداری دو کالای گوشت قرمز و برنج به‌کار گرفته شده است. هدف، تعیین مقدار سفارش اقتصادی هر یک از کالاها به منظور حداقل کردن هزینه کل تأمین و نگهداری با رعایت محدودیت فضای انبارش بوده است. روش: برای تبدیل تابع هدف به عبارتی قطعی از غیر فازی‌ساز میانگین وزنی و E-Model استفاده شده است. برای محدودیت انبار که شامل پارامتر فازی است از تکنیک برنامه‌ریزی امکان و برای محدودیت حداکثر سفارش مجاز که شامل هر دو نوع پارامتر فازی و تصادفی فازی است، از روش کلاسیک برنامه‌ریزی با قیود احتمالی و تلفیق احتمال و امکان استفاده نموده ایم. پس از اعمال تکنیک مسئله به یک مدل برنامه‌ریزی غیر خطی غیر فازی و غیر تصادفی تبدیل می گردد که قابل حل با روشها برنامه‌ریزی غیر خطی می‌باشد. یافته ها: با حل مسئله به روش ضرائب لاگرانژ و با استفاده از نرم‌افزار Matlab، مقدار سفارش اقتصادی برای هر یک از کالاها به ترتیب 2326 و 18652 تُن به‌دست آمده است. نتیجه گیری: مدل و روش حل پیشنهادی، قابلیت تبیین و حل مسئله تعیین مقدار سفارش اقتصادی وقتی که تقاضای کالا ، تصادفی فازی و فضای موجود برای انبارش و حداکثر سفارش مجاز فازی باشند دارد. روش به‌کار رفته برای غیر فازی نمودن پارامترها و محدودیتها نسبت به بسیاری از روشها از جمله برش α آسان‌تر است.