بررسی و تعیین رابطه بین سبک رهبری، جو سازمانی و نوآوری از دیدگاه اعضای هیأت علمی دانشگاه علوم انتظامی امین

Abstract

هدف و زمینه: با توجه به اینکه جو سازمان در همه ابعاد سازمان جریان دارد، بنابراین با تأثیرگذاری در سلوک و حالات اعضاء، رفتار سازمانی آنها را نیز تحت تأثیر قرار می‌دهد. دانشگاه علوم انتظامی امین نیز از این قاعده مستثنی نیست، لذا این پژوهش با هدف بررسی و تعیین رابطه بین متغیرهای سبک رهبری، جو سازمانی و نوآوری انجام شده است. روش‌شناسی: این تحقیق با استفاده از روش پیمایش و همبستگی بر روی 131 نفر از اعضای هیأت علمی دانشگاه علوم انتظامی و با استفاده از پرسشنامه‌های؛ جو سازمانی هالپین و کرافت، پرسشنامه نوآوری تورنس و پرسشنامه سبک رهبری هرسی و بلانچارد، انجام شده و از جداول دوبعدی به منظور نمایش آزمون فرضیه‌های تحقیق، استفاده شده است. روایی پرسشنامه بر اساس روی اعتبار صوری حاصل شده است و پایایی آن با استفاده از ضریب آلفای کرنباخ محاسبه شده است که میزان آن برای شاخص‌های تحقیق بالاتر از 0.7 می‌باشد. داده‌های جمع‌آوری شده توسط نرم‌افزار SPSS و مدل‌سازی معادلات ساختاری، نرم افزار لیزرل مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته‌ها: نتایج آزمون خی دو نشان داد که بین توزیع دو متغیر جو سازمانی و سبک رهبری و همچنین بین توزیع انواع سبک رهبری و نوآوری، رابطه معنیداری در سطح اطمینان 99 درصد وجود دارد. بین توزیع دو متغیر جو سازمانی و نوآوری رابطه معنیداری در سطح اطمینان 95 درصد مشاهده نشد. همچنین نتایج نشان دهنده‌ی اثر مثبت و معنادار نوآوری بر جو سازمانی و رهبری و هم‌چنین اثر مثبت و معنادار جو سازمانی بر رهبری است. نتیجه‌گیری: هیچ یک از اعضای هیأت علمی دانشگاه علوم انتظامی، اعتقادی به وجود سبک رهبری دستوری در این دانشگاه ندارند و سبک رهبری غالب در این دانشگاه از نوع مشارکتی میباشد. همچنین بر خلاف برخی سازمانهای نظامی که جو بستهای بر آنها حاکم است، دانشگاه علوم انتظامی از جو باز، برخوردار میباشد. نوآوری اعضاء نیز به طور غالب، در حد متوسط میباشد.