تبیین جایگاه استانداردسازی آماد و پشتیبانی در سند راهبردی

Abstract

مدیریت راهبردی راهی است برای کمک به سازمان برای روبرو شدن با تغییرات متلاطم محیطی و حل مهم‌ترین مسائل مبتلابه آن از طریق شناسایی نقاط قوت، نقاط ضعف و استفاده بهینه از فرصت‌ها و موقعیت‌ها برای فائق آمدن بر ضعف‌ها و تهدیدهایی که موجودیت سازمان را به خطر می‌اندازد. هدف اصلی این پژوهش، بررسی میزان کاربست مفهوم استاندارد و استانداردسازی در سند راهبردی است. جهت پاسخ‌گویی به سؤال‌های تحقیق، ابتدا ساختار و اجزای تشکیل‌دهنده سند راهبردی سازمان موردمطالعه مورد ارزیابی قرار گرفت و سپس، واژه "استانداردسازی" به انضمام کلیه واژگان مترادف با این مفهوم که دارای بار معنایی مشابه‌اند، تعیین گردید آنگاه، بامطالعه دقیق سند راهبردی نحوهٔ توزیع و میزان فراوانی مفهوم "استانداردسازی" احصاء شده و با تجزیه‌وتحلیل یافته‌های تحقیق، میزان اهمیت فرآیند استانداردسازی در مأموریت‌های سازمان تعیین گردید. نتایج تحقیق نشان می‌دهد: از واژه استاندارد و استانداردسازی بیش از 16 مرتبه در بخش‌های مختلف سند راهبردی به‌ویژه در بخش تدوین اهداف راهبردی استفاده گردیده حدود شانزده مرتبه نیز از واژگان: نهادینه‌سازی، یکنواخت و یکپارچگی به‌عنوان سه واژه همسنگ و هم‌تراز با مفهوم استانداردسازی استفاده‌شده است. تکرار مکرر این واژه در بخش‌های مختلف سند راهبردی و کاربست متوالی آن در بخش اهداف راهبردی و راه‌کارهای اجرایی، مبین اهمیت جایگاه استاندارد و فرآیند استانداردسازی فعالیت‌ها در نظام برنامه‌ریزی راهبردی سیاست‌های کلان سازمان است. به تعبیر دیگر، معنای ضمنی این جمله آن است که ازنظر سیاست‌گذاران و راهبردهای سازمان، از طریق تعمیق و تعمیم مفهوم استاندارد و استانداردسازی در اسناد راهبردی بخشی و وظیفه‌ای و جاری‌سازی آن در فرآیندهای اجرایی سازمان، می‌توان کیفیت خدمات انتظامی را ارتقاء بخشید.