بررسی آثار تربیتی جرائم خشونت‌بار خانگی علیه کودکان در یک مطالعه پلیسی

Abstract

خشونت علیه کودکان از مشکلات عمده بهداشت روان و سوء تربیت در خانواده‌‌هاست. بر اساس تحقیقات، کودکان تحت این رنج از ابتلا به طیف متعددی از اختلالات روان‌پزشکی رنج می‌برند. هدف پژوهش حاضر تبیین و توصیف آثار تربیتی و روانی جرائم خشونت‌بار خانگی علیه کودکان(کودک‌آزاری) و بررسی میزان ابتلا همزمان به اختلالات روان‌پزشکی در این افراد در یک مطالعه پلیسی در شهر تهران بود که ازنظر ماهیت و نوع مطالعه پیمایشی مقطعی بشمار می‌رود. جامعه موردمطالعه از میان پرونده‌های متشکله در مراکز مشاوره و دادگاه خانواده بوده که نمونه واجد شرایط بر اساس فرمول تعیین حجم نمونه کوکران بر اساس حجم جامعه- میزان همه‌گیری به‌طور کنترل شد در قالب دو گروه تحت رنج رفتار کودک‌آزاری (100نفر) و سالم (100نفر) انتخاب و مطالعه شدند. و تشخیص‌های روان‌پزشکی بر اساس TR-DSM-IV موردبررسی قرار گرفتند. نتایج نشان‌داد که ابتلا برجسته همزمان چند اختلال روان‌پزشکی در کودکانی که تحت این رنج هستند به ترتیب عبارت‌اند از؛ اختلال افسردگی حاد3/18%، افسردگی مزمن5/37%، مانیا9/9%، اختلال رفتاری تکانشگرانه9/29%، اختلال طیف سایکوتیک4/2% و اختلال سلوک ناسازگاری3/17%. مشکل افت تحصیلی 1/41%، اختلال بیش فعالی– کمبود توجه 4/30%، اختلال استرس پس از سانحه 4/7%، اختلال اضطراب فراگیر8/38%، اختلال حمله عصبی 1/15%، اختلال اضطراب اجتماعی9/19%، اختلال سوءمصرف مواد مخدر یا محرک 4/9%، مشکل مصرف سیگار و قلیان1/19% اختلال وسواسی–جبری 4/15%، اختلال شخصیت اجتنابی 4/9%، اختلال شخصیت پارانویید4/4%، اختلال شخصیت خودشیفته4/1%، اختلال شخصیت وسواسی– جبری 5/8%، اختلال شخصیت مرزی 8/39%، اختلال ضداجتماعی3/13%، اختلال شخصیت نمایشی 4/14%، اختلال شخصیت وابسته 8/11% یافته‌های مطالعه حاضر تلویحات پیشگیرانه، تشخیصی، پژوهشی و آموزشی فراوانی در کنترل علائم روان‌شناختی کودکان تحت رفتار آزارگرانه در خانواده دارد.