فرهنگ در آموزش زبان انگلیسی: بازنمود ابعاد و انواع فرهنگ در کتاب های آموزش زبان دانشگاه علوم انتظامی امین از منظر دانشجویان

Abstract

ارتباط میان زبان و فرهنگ در بستر آموزش و فراگیری زبان انگلیسی چندیست که به مبحثی توجه برانگیز برای پژوهشگران حوزه زبان شناسی کاربردی بدل شده است. این ارتباط، حاصل کاربرد گسترده زبان انگلیسی به عنوان ابزار اصلی ارتباطات گویشگران غیر انگلیسی زبان است که خاستگاه های فرهنگی گوناگون دارند و در دنیای جهانی شده کنونی زندگی می کنند. مواد و مطالب آموزش زبان انگلیسی ممکن است حاوی مفاهیم و درونمایههای فرهنگی باشد(رجوع به مک گراث ، 2002) و این درون مایه ها ممکن است در بردارنده ابعاد فرهنگی زیبایی شناختی، جامعه شناختی، معناگرا و عملگرا و انواع مختلف فرهنگی زبان مقصد، مبدا و بین المللی باشد. پژوهش حاضر با هدف کاوش دیدگاه زبان آموزان دانشگاه علوم انتظامی نسبت به درک مفهوم فرهنگ و انواع آن و بازنمود عناصر فرهنگی در کتاب های آموزش زبان عمومی آنان صورت پذیرفته است. جامعه آماری پژوهش را دانشجویان دانشگاه علوم انتظامی امین تشکیل می دهد که نمونه مورد مطالعه از طریق روش نمونه گیری غیر تصادفی به تعداد ۱۳۰ نفر برای پر کردن پرسشنامه و 10 نفر برای انجام مصاحبه نیمه ساختاریافته انتخاب شدند. این افراد که همگی مرد بودند و واحد زبان انگلیسی عمومی را گذرانده بودند، در سنین ۲۱ تا ۲۳ سال قرار داشتند. پژوهشگران با بهره گیری از ابزارهای پرسشنامه و مصاحبه نیمه ساختاریافته به گردآوری داده پرداختند. روایی پرسشنامه توسط تحلیل عاملی مورد تأیید قرار گرفته است. همچنین مقدار ضریب آلفای کرونباخ894/0 محاسبه شده است که حاکی از پایایی بالای ابزار است. نتایج این پژوهش حاکی از آن است که کتاب های آموزش زبان انگلیسی عمومی مورد استفاده در دانشگاه علوم انتظامی امین از منظر دانشجویان از جامعیت کافی برای پرداختن به فرهنگ کشور مبدا (ایران) و بعد زیبایی شناختی فرهنگ برخوردار نیست. تناسب، جذابیت، قابل درک بودن و پرهیز از جانبداری از جمله ویژگیهای فرهنگی بود که به نظر دانشجویان در مطالب فرهنگی ارائه شده در کتاب درسی شان وجود داشت.