بررسی رابطه بین مشارکت مدنی و امنیت شهری (مورد مطالعه: کلانشهر تهران)

Abstract

مقدمه: مشارکت‌ اساس‌ زندگی اجتماعی است و امنیت از ضروری‌ترین نیازهای جامعه بشری‌ محسوب می‌شود. رشد فزاینده شهرنشینی در دهه‌های اخیر شهرها را با مشکلات و چالشهای تازه‌ای چون افزایش ناهنجاری‌های اجتماعی، کمرنگ شدن هویت و حس تعلق اجتماعی، مشکلات اجتماعی و محیطی، کاهش احساس امنیت شهروندان مواجه ساخته است. بدین صورت که با کاهش مشارکت مدنی، افزایش ناامنی را نیز به همراه دارد. هدف از این پژوهش بررسی رابطه بین مشارکت مدنی و امنیت شهری در کلانشهر تهران است. روش: پژوهش حاضر از لحاظ هدف تحقیقی کاربردی و از لحاظ روش تحقیقی توصیفی و از نوع همبستگی است. برای انجام پژوهش، حجم نمونه ازطریق فرمول مورگان تعیین و تعداد 384 پرسشنامه تهیه و به صورت خوشه‌ای چند مرحله‌ای در مناطق 2، 6، 10 و 11 توزیع و بااستفاده از نرم افزارSPSS مورد تحلیل قرار گرفت. یافته‌ها : با وجود آنکه نتایج این تحقیق با ضریب همبستگی اسپیرمن (364/0) نشان از رابطه معنادار بین مشارکت مدنی و امنیت شهری در کلانشهر تهران دارد، میانگین مولفه‌های مشارکت مشارکت مدنی اکثر مؤلفه‌ها پایین تر از حد متوسط می‌باشند. در واقع، تنها مشارکت همیارانه که به زعم پاتنام نوعی درگیری اتفاقی بوده با میانگین 22/3 بیشترین نوع مشارکت در میان شهروندان مشارکت کننده در پژوهش را به خود اختصاص داده است. نتیجه گیری : بنابراین می بایست در پی راهکارهای افزایش مشارکت در سایر سطوح با اقدامات آموزشی، سیاست‌های تشویقی، تعامل بین پلیس و سایر نهادهای مدیریت شهری و استفاده از ظرفیت آنها در برقراری نظم و امنیت شهری بود.