راهبردهای توانمندسازی مدیریتی رؤسای کلانتری‌های تهران بزرگ و نقش آن در پیشگیری از جرایم

Abstract

ضرورت رشد و بالندگی سازمان‌ها به ویژه نیروی انتظامی، ایجاب می‌کند تا با بررسی توانمندی‌های مدیریتی یگان‌های اجرایی ناجا، این سازمان (در ابعاد مهارت تصمیم‌گیری، مهارت ارتباطی و وظیفه کنترلی و نظارتی) نسبت به ارائه شیوه‌های حل بسیاری از مشکلات مربوط به این حوزه اقدام کند. هدف اصلی این تحقیق، شناسایی توانمندی مدیریتی رؤسای کلانتری‌های تهران بزرگ و تبیین نقش آن در پیشگیری از جرایم است. پژوهش حاضر از نظر هدف، کاربردی و از نظر روش تحقیق، توصیفی- تحلیلی از نوع پیمایشی است. جامعه آماری این تحقیق شامل، کلیۀ رؤسای کلانتری‌های تهران بزرگ، معاونان و مسئولان و سرکلانتران تهران بزرگ بوده که تعداد 83 نفر آنان در نمونه مورد مطالعه قرار گرفتند. روایی ابزار جمع‌آوری اطلاعات (پرسش‌نامه) به روش اعتبار محتوایی با بهره‌گیری از نظرات اساتید، تعیین شد و پایایی آن نیز با محاسبه آلفای کرونباخ به میزان 73 درصد به‌دست آمده است. نتایج این پژوهش نشان می‌دهد که بین توانمندی مدیریتی در سه شاخص، مهارت تصمیم‌گیری، مهارت ارتباطی و وظیفه کنترلی و نظارتی و پیشگیری از جرایم رابطه وجود دارد. به این معنا که چنانچه رؤسای کلانتری‌ها بتوانند از مهارت و توانمندی خود به نحو مناسب استفاده کنند، این امر موجب پیشگیری از جرایم و افزایش کارآمدی و اثربخشی رؤسای کلانتری‌ها و به تبع آن، افزایش احساس امنیت عمومی در بین شهروندان و ارتقای رضایت عمومی و کاهش جرایم در سطح جامعه خواهد شد.