شناسایی و تعیین هویت قربانیان سانحۀ منا

Abstract

در مراسم حج 1394 و در منطقۀ منا، تعداد زیادی از حجاج ایرانی و غیر ایرانی به شهادت رسیدند که به دلیل شدت فساد، شناسایی قربانیان از روی علائم ظاهری امکان‌پذیر نبود. به همین منظور، از روش‌های بیومتریک جهت شناسایی شهدا استفاده شد. مقالۀ حاضر با استفاده از روش مطالعۀ تجربی از نوع آزمایشگاهی، به بررسی نحوۀ شناسایی و تعیین هویت قربانیان سانحۀ منا در مهرماه 1394 پرداخته است. شناسایی قربانیان از طریق انگشت‌نگاری و تطبیق آثار انگشت، تطبیق چهره، تطبیق مختصات بیومتریک چهره و «تعیین هویت ژنتیکی » از مجموعه اقدامات تخصصی است که توسط تیم‌هایی تحت عنوان «تیم‌های شناسایی قربانیان سوانحِ » مرکز تشخیص هویت ناجا صورت پذیرفت. تعداد 126 پیکر توسط سامانۀ انگشت‌نگاری تطبیق اثرانگشت، تعداد 253 پیکر از طریق تن‌پیمایی و «تطبیق مختصات بیومتریک چهره و بدن » و عکس‌برداری، تعداد 7 پیکر توسط آزمایشات ژنتیکی و تعداد 50 پیکر نیز از طریق خانواده‌های قربانیان شناسایی شد. هرچند در سانحۀ منا به دلیل برنامه‌ریزی صحیح، تعیین هویت به ‌سرعت انجام و از تبدیل‌شدن یک حادثه به یک فاجعۀ ملی جلوگیری شد، اما تقویت تیم‌های «دی وی آی» مرکز تشخیص هویت ناجا به ‌منظور مدیریت بحران در حوادث و سوانح دسته‌جمعی، یکی از الزامات اساسی است که باید مدنظر مسئولان امر قرار گیرد.