بررسی ظرفیت‌های حقوق بین‌الملل در مبارزه با قاچاق زنان

Abstract

زمینه و هدف: به رغم پیشرفت قابل ملاحظه حقوق زنان در نظام حقوقی بین‌المللی، آنان کماکان در معرض جرم‌هایی هستند که سبب نقض و حتی سلب حقوق بنیادین آن‌ها می‌شود. قاچاق زنان یکی از این نمونه‌های آشکار اینگونه جرم‌ها است، که با توجه به ماهیت پیچیده و وصف سازمان‌یافتگی آن، مورد توجه مجامع و کنوانسیون‌های بین‌المللی قرار گرفته است. روش: پژوهش حاضر با استفاده از روش توصیفی و تحلیلی به مطالعه اسناد بین‌المللی مرتبط با قاچاق زنان در سطح بین‌المللی می‌پردازد. یافته‌ها: در سال‌های اخیر توجه به حقوق زنان در گفتمان بین‌المللی بیش از پیش مورد توجه قرار گرفته است، به گونه‌ای که اسناد و کنوانسیون‌ها و کنفرانس‌های بین‌المللی متعدد، تدابیری را در حوزه جرم‌انگاری، حمایت کیفری از بزه‌دیدگان و پیشگیری از بزه‌دیدگی زنان صورت داده‌اند. در تمامی این اسناد قاچاق زنان به عنوان تهدیدی علیه نظم جهانی شناخته شده است. نتیجه‌گیری: به نظر می‌رسد حقوق بین‌الملل از ظرفیت‌های قابل توجهی برای مقابله با قاچاق زنان، حمایت از بزه‌دیدگان و پیشگیری از این جرم برخوردار است که البته نیازمند تکامل و پیشرفت است. در این راستا، پروتکل الحاق به کنوانسیون پالرمو پیشرفت‌های قابل ملاحظه‌ای را در تامین اهداف کشورها برای مبارزه موثر با قاچاق زنان به وجود آورده است. همچنین، استفاده از قابلیت‌های دیوان کیفری بین‌المللی برای رسیدگی به برخی اقسام قاچاق زنان می‌تواند شیوه کارایی برای مقابله با این بزهکاری سازمان‌یافته باشد.